แสงมัวๆ คือ

• แสงสลัว

• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แสง     ๑ น. ความสว่าง, สิ่งที่ทำให้ดวงตาแลเห็น; เพชรพลอย เช่น ตาวจิ้มแสง ว่า ดาบฝังพลอย. ๒ น. อาวุธ, ศัสตรา, เครื่องมีคม, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระแสง
• สง     ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
• งม     ก. ดำน้ำลงไปคลำหาของ, คลำหาของในน้ำ; โดยปริยายหมายความว่า งุ่มง่าม, ชักช้า, เช่น มัวไปงมอยู่ที่ไหน.
• มัว     ว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว
• มัวๆ     สลัว ให้แสงสลัว มอๆ มัว มอ มีหมอกมาก เต็มไปด้วยหมอก กร่ํากรุ่น
• ซึ่งมีลําแสง    ซึ่งแผ่รังสี
• อย่างมัวๆ    อย่างคลุมเครือ
• ซึ่งมีแสงอาทิตย์ส่อง    ซึ่งมีแสงแดดส่อง
• ซึ่งมีแสงแดดส่อง    ซึ่งมีแสงอาทิตย์ส่อง
• ซึ่งมีแสงแวววาว    ซึ่งส่องแสงเรืองรอง ซึ่งเปล่งปลั่ง
• โดนแสงมาก    ได้รับแสงมาก
• ได้รับแสงมาก    โดนแสงมาก
• (แสง)    เป็นคำที่ใช้ในวิชาแสง
• มีแสงสว่างมากขึ้น    ส่องสว่าง ทําให้สว่าง