แสงแจ่มจ้า คือ

• กระแสง

• แส     ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
• แสง     ๑ น. ความสว่าง, สิ่งที่ทำให้ดวงตาแลเห็น; เพชรพลอย เช่น ตาวจิ้มแสง ว่า ดาบฝังพลอย. ๒ น. อาวุธ, ศัสตรา, เครื่องมีคม, ราชาศัพท์ใช้ว่า พระแสง
• สง     ก. หย่งให้กระจายตัวหรือยกขึ้นให้น้ำหรือของเล็ก ๆ ร่วงลง เช่น สงข้าว สงฟาง สงถั่วงอก สงเส้นบะหมี่. ว. สุกจัด, แก่จัด, (ใช้แก่หมาก) ในคำว่า
• แจ     ๑ ว. กระชั้นชิด, ไม่คลาด, ไม่ห่าง, (ใช้ในอาการที่คุมหรือติดตาม) เช่น คุมแจ ตามแจ. ๒ น. อาหารที่ไม่ปรุงด้วยเนื้อสัตว์
• แจ่ม     ว. กระจ่าง, ไม่มัวหมอง.
• แจ่มจ้า     กระจ่าง ชัดเจน สดใส สว่าง สุกใส แจ่ม สว่างไสว เจิดจ้า เรืองรอง
• จ่ม     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. บ่น. (จ่ม ไทยดำ ว่า บ่น).
• จ้า     ว. จัด, ยิ่ง, แรง, (ใช้แก่สี แสง หรือเสียง) เช่น สีจ้า แสงจ้า.
• คลังแสง    น. คลังอาวุธของทางราชการ เช่น คลังแสงสรรพาวุธของกองทัพบก.
• ส่งแสง    ฉายแสง ส่อง ส่องแสง เปล่งแสง ฉาย เปล่ง
• ซึ่งส่องแสงจ้า    ซึ่งส่องแสงสว่าง
• ส่องแสงเจิดจ้า    ส่องสว่าง ส่องจ้า
• ช่วงแสง    ความยาวของวัน ระยะเวลาให้แสง
• ส่องแสง    กระจายออก ปล่อยออก ไหลออก เปล่งแสง โชติช่วง ฉาย ฉายแสง ทอแสง ลุกโชน ให้แสงสว่าง ส่งแสง ส่อง พรายแสง พริ้งพราย แพรวพราย แพรวพราว ขับแสง ส่งประกาย เปล่งประกาย เปล่งรัศมี แผ่รัศมี ส่องแสงระยิบระยับ เปล
• เปล่งแสง    ทอแสง สาดแสง แผ่รังสี เปล่งรัศมี ส่องแสง กระจายแสง ปล่อยแสง สะท้อนแสง ฉายแสง ส่งแสง ส่อง จรัสแสง ส่องสว่าง เรืองแสง มีเขาเป็นกิ่งก้าน เป็นคานที่กว้างใหญ่