แสลงเบื่อ คือ
สะแหฺลง-
(ถิ่น-อีสาน) น. ต้นแสลงใจ. (ดู แสลงใจ ๒).
- แส ๑ ก. แฉ, ชำระ, สะสาง. น. หญิงสาว, มักใช้ประกอบกับคำ สาว ว่า สาวแส. ๒ น. ชื่อไม้เถาชนิด Jacquemontia pentantha (Jacq.) G. Don ในวงศ์
- แสลง สะแหฺลง ว. ไม่ถูกกับโรค เช่น แสลงโรค, ขัด เช่น แสลงหู แสลงตา.
- ลง ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
- เบื่อ ๑ ก. วางยาพิษเป็นต้นให้เมาหรือให้ตาย เช่น เบื่อหนู เบื่อปลา. ว. เมา. น. เรียกสารที่ทำให้เมาหรือให้ตายว่า ยาเบื่อ. ๒ ก.
- แสลงหู v. ฟังไม่ถูกหู, ฟังไม่เพราะหู ชื่อพ้อง: ขัดหู ตัวอย่างการใช้: หล่อนรู้สึกแสลงหูกับคำพูดยกยอปอปั้นของเขา
- แสลงใจ ๑ ก. อาการที่รู้สึกกระทบกระเทือนใจเหมือนถูกของมีคมบาดหัวใจ เช่น พอเห็นคนรักเก่าเดินไปกับหญิงคนใหม่ ก็รู้สึกแสลงใจ. ๒ สะแหฺลง- น. ชื่อไม้ต้นชนิด Strychnos nux-vomica L. ในวงศ์ Strychnaceae ผลกลม สุกส
- ของแสลง น. ของที่กินแล้วทำให้โรคกำเริบ, สิ่งที่ไม่ถูกกับโรค.
- ภาษาแสลง ภาษาเฉพาะกลุ่ม ภาษาเฉพาะวงการ ศัพท์เฉพาะกลุ่ม
- ลงเบ็ด วางเบ็ด ตกปลาด้วยเบ็ด
- กระแสลมลง ลม
- ลงเรือ ขึ้นรถ ขึ้นเครื่องบิน
- สลักหางเสือ ขอ พุก สลักประตูชนิดดิ่งลง เดือยหางเสือ
- หลงเชื่อ หลงลม หลงลมปาก หลงลิ้น เชื่อลมปาก เชื่อ ตายใจ วางใจ ติดกับ
- หลงเพ้อ ละเมอ ละเมอเพ้อพก เพ้อหา
- อิสลาโมโฟเบีย โรคเกลียดกลัวอิสลาม
มือถือ