โกเชาว์ คือ
- (แบบ; กลอน) น. ผ้าทำด้วยขนแพะ เช่น ไพจิตรนิทรกำราล กาฬโกเชาว์. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป. โกชว).
- โก พี่
- เชาว์ ว. เร็ว. ( แผลงมาจาก ป. , ส. ชว).
- ชา ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
- ชาว น. กลุ่มชนที่มีเชื้อชาติเดียวกัน เช่น ชาวไทย ชาวจีน หรืออยู่ในถิ่นฐานเดียวกัน เช่น ชาวเมือง ชาวชนบท หรือมีอาชีพอย่างเดียวกัน เช่น ชาวไร่ ชาวนา
- ชาวเชโกสโลวะเกีย ชาวเช็กโกสโลวะเกีย
- ชาวเช็กโกสโลวะเกีย ชาวเชโกสโลวะเกีย
- มีเชาว์ มีเล่ห์ ร้ายแรง เฉลียวฉลาด
- เชาวน์ เชา น. ปัญญาหรือความคิดฉับไว, ปฏิภาณไหวพริบ. (แผลงมาจาก ป., ส. ชวน).
- ชาวนิโกร นิโกร คนนิโกร คนผิวดำ ชาวผิวดำ คนผิวหมึก
- เชาวน์ไว ความฉลาด ความเฉลียวฉลาด ไหวพริบ
- ชาวเม็กซิโก ชาวเม็กซิกัน เม็กซิกัน
- ชาวเอเชีย คนเอเชีย ชาวตะวันออก
- มีเชาว์ปัญญา ฉลาด ซึ่งมีหัวคิด ซึ่งมีไหวพริบ
- เชาวน์ปัญญา ความเข้าใจลึกซึ้ง ความฉลาด สติปัญญา ไหวพริบ ความสามารถในการคิดและเรียนรู้ ปฏิภาณ ภูมิปัญญา เชาวน์ ความเฉลียวฉลาด ความหลักแหลม ความรอบรู้ ปัญญา
- เชาว์ปัญญา ปฏิภาณ ไหวพริบ ไหวพริบปฏิภาณ ความฉลาด สติสัมปชัญญะ ความสามารถในการพินิจพิเคราะห์
มือถือ