โคกกระสุน คือ
สัทอักษรสากล: [khōk kra sun] การออกเสียง:
"โคกกระสุน" การใช้"โคกกระสุน" อังกฤษ"โคกกระสุน" จีน
ความหมาย
มือถือ
- น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Tribulus terrestris L. ในวงศ์ Zygophyllaceae ผลเป็นหนาม ใช้ทำยาได้. (เทียบ ส. โคกษุร).
- โค ๑ น. วัว (มักใช้เป็นทางการ) เช่น สั่งซื้อแม่โคพันธุ์ใหม่จากต่างประเทศ. ( ป. , ส. ). ๒ น. พระอาทิตย์ เช่น โคจร = ทางเดินของพระอาทิตย์ โควิถี
- โคก ๑ น. ที่ดินที่นูนสูงขึ้นคล้ายเนิน แต่เตี้ยกว่า. ว. ที่นูนสูงขึ้น. ( ข. โคก ว่า ที่ไม่มีน้ำ, แห้ง). ๒ น. ชื่อปลาทะเลทุกชนิดในสกุล
- กก ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ก ข ค ฆ สะกดว่า แม่กก หรือ มาตรากก. ๒ น. โคน เช่น กกไม้, ต้น เช่น กกขา, ลำต้น เช่น กกเสา. ๓ น.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระสุน น. เครื่องยิงมีคัน ใช้สายโก่งยิงด้วยลูกดินปั้นกลมซึ่งเรียกว่า ลูกกระสุน; ลูกปืน.
- ระ ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- สุ ๑ ก. ซักสบงจีวรวิธีหนึ่งโดยใช้น้ำร้อนหรือมะกรูดมะนาวเป็นต้น, มักใช้ว่า ซักสุ. ๒ ว. เสีย แต่ยังไม่เน่า (มักใช้แก่แตงโม) เช่น แตงโมใบนี้สุแล้ว
- วงศ์โคกกระสุน วงศ์แก้วเจ้าจอม
- โคกกระออม น. ชื่อไม้เถาชนิด Cardiospermum halicacabum L. ในวงศ์ Sapindaceae ขึ้นทั่วไปตามที่รกร้าง ลำต้นเรียวเป็นร่อง ใบสีเขียวอ่อน มีมือเกาะ ดอกเล็ก สีขาว ผลกลม มีกลีบเลี้ยงรูปสามเหลี่ยมพองลมหุ้มอยู่ รากและใ
- ลูกกระสุน n. ลูกตะกั่วที่บรรจุในลำกล้องปืนสำหรับยิง ประกอบด้วยปลอกโลหะ ตรงปลายด้านหนึ่งมีหัวกระสุนโลหะ , ชื่อพ้อง: กระสุน, ลูกปืน, หัวกระสุน ตัวอย่างการใช้: กำนันมอบลูกกระสุนให้เขาไป 5 นัด c
- ลูกกระสุนปืน n. ลูกตะกั่วหรือเหล็กเป็นต้น ที่ยัดใส่ในลำกล้องปืนแล้วยิง , ชื่อพ้อง: ลูกปืน, กระสุน, กระสุนปืน ตัวอย่างการใช้: ผู้คนวิ่งก้มๆ ตัวเหมือนคนวิ่งหนีลูกกระสุนปืนตามภาพยนตร์บู๊ clf.: ลูก,
- ปลอกกระสุน น. ส่วนของกระสุนปืนที่บรรจุดินปืนและลูกตะกั่ว.
- กระสัน ก. คะนึง, คิดผูกพันอยู่, มีใจจดจ่ออยู่, เช่น ปู่กระสันถึงไก่ในไพรพฤกษ์. (ลอ); กระวนกระวายในกาม เช่น เดี๋ยวนี้นะพระองค์ทรงธรรม์ แสนกระสันจันทร์สุดาดวงสมร. (คาวี); ผูกให้แน่น เช่น กระสันเข้าไว้กับหลัก
- นกกระสา n. นกขนาดใหญ่ เกือบเท่านกกระเรียน ปากหนายาวปลายแหลมตรง คอและขายาว เวลาบินคอจะยืดตรงเหมือนนกกระเรียน ทำรังด้วยกิ่งไม้อยู่บนยอดไม้สูงๆ กินปลาและสัตว์น้ำขนาดเล็ก clf.: ตัว