โง่งเง่ง คือ

• ว. โย่ง ๆ, อาการเดินก้าวยาว ๆ ของคนผอมสูง.

• โง     ก. ยก (ใช้แก่หัว) เช่น โงหัวไม่ขึ้น.
• โง่     ว. เขลา, ไม่ฉลาด, ไม่รู้.
• โงเง    ว. อาการที่ลุกขึ้นนั่งหรือยืนโงกเงกของคนที่มึนงงหรือเพิ่งตื่นนอนใหม่, ยังงัวเงียอยู่.
• โงงเงง    ก. โคลง, ไหว, ตั้งไม่ตรง, โยกโคลง, ตั้งอยู่ด้วยอาการไม่มั่นคง.
• โง้ง    ว. โค้งเข้าหากัน เช่น ควายเขาโง้ง, โค้งขึ้น เช่น หนวดโง้ง.
• โง่เง่า    ว. โง่มาก.
• คนโง่เง่า    n. ผู้ที่ไม่ฉลาดหรือไม่รู้เท่าทันอย่างมาก , , ชื่อพ้อง: คนโง่ คำตรงข้าม: คนฉลาด ตัวอย่างการใช้: อย่าคิดว่าชาวป่าชาวดอยเป็นคนโง่เง่า clf.: คน
• โงกเงก    ก. โยกเยก.
• โงนเงน    ก. เอียงเอนไปมา, โอนเอนไปมา.
• โง่เง่ามาก    ไม่มีเหตุผล
• รองเง็ง    น. ศิลปะการแสดงแบบหนึ่งของชาวไทยมุสลิมภาคใต้ เป็นการเต้นรำคู่ชายหญิง และร้องเพลงคลอไปด้วย. (เทียบ ม. ronggeng).
• โง่ง ๆ    ว. โย่ง ๆ, อาการเดินก้าวยาว ๆ ของคนผอมสูง.
• ความโง่เง่า    ความหนา ความโง่เขลา ความไม่ฉลาด ความเขลา ความโง่ ความปัญญาอ่อน ความไม่เต็มบาท
• ทําให้ดูโง่เง่า    ทําให้กลายเป็นตัวตลก
• สูงโงนเงน    ผองโย่ง ผอมสูง ยาวเล็ก ยาวเหยียด