โจรลักขโมย คือ

• ขโมย
  ขี้ขโมย
  หัวขโมย
  ขโมยขโจร
  คนขี้ขโมย
  คนลักขโมย

• โจร     ๑ โจน, โจระ-, โจนระ- น. ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น. ( ป. , ส. ). ๒ น. ชื่อโรคซางชนิดหนึ่ง เรียกว่า ซางโจร.
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• ลัก     ก. เอาสิ่งของที่เขาไม่ให้ไปด้วยอาการซ่อนเร้น, ขโมย, เช่น ลักทรัพย์, แอบทำ, ลอบทำ, เช่น ลักกินขนมในห้องเรียน ลักสูบบุหรี่ในห้องน้ำ. ว.
• ลักขโมย     ขโมย ลัก ฉกฉวย ลักทรัพย์ ลักเล็กขโมยน้อย
• ขโมย     ขะ- น. ผู้ลักทรัพย์. ก. ลัก, โดยปริยายหมายความว่า ลอบทำสิ่งที่ตนไม่มีสิทธิ์หรือไม่ได้รับอนุญาต เช่น เด็กขโมยสูบบุหรี่ เขาขโมยอ่านจดหมายเพื่อน.
• โม     น. แตงโม. ( ดู แตง ).
• ขโมยขโจร    ขโมย ขี้ขโมย หัวขโมย คนขี้ขโมย คนลักขโมย โจรลักขโมย
• การลักขโมย    การขโมย การปล้น การปล้นสดมภ์ การลักทรัพย์ สิ่งที่ถูกขโมย การโจรกรรม การฉก การฉกฉวย การลักเล็กขโมยน้อย การลัก
• โจรขโมยวัวควาย    โจรปล้นปศุสัตว์
• การลักเล็กขโมยน้อย    การขโมย การฉก การฉกฉวย การลัก สิ่งที่ถูกลักขโมย การลักขโมย การลักทรัพย์เล็กๆน้อยๆ
• คนลักขโมย    ขโมย ขี้ขโมย หัวขโมย ขโมยขโจร คนขี้ขโมย โจรลักขโมย
• สิ่งที่ถูกขโมย    การขโมย การลักขโมย การลักทรัพย์
• ภาษารหัสของขโมยหรือโจร    คําสแลง ถ้อยคําที่เป็นภาษาพูดและใช้ในกลุ่มคนบางกลุ่ม ภาษาสแลง
• คนลักขโมยของ    ผู้ร้ายย่องเบา
• คนลักเล็กขโมยน้อย    ขโมย ขอทาน ปั้นจั่น โครงเหล็กที่ทำขึ้นเหนือปากบ่อน้ำมัน