โจรขโมยวัวควาย คือ

• โจรปล้นปศุสัตว์

• โจร     ๑ โจน, โจระ-, โจนระ- น. ผู้ร้ายที่ลักขโมยหรือปล้นสะดมทรัพย์สินผู้อื่นเป็นต้น. ( ป. , ส. ). ๒ น. ชื่อโรคซางชนิดหนึ่ง เรียกว่า ซางโจร.
• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• ขโมย     ขะ- น. ผู้ลักทรัพย์. ก. ลัก, โดยปริยายหมายความว่า ลอบทำสิ่งที่ตนไม่มีสิทธิ์หรือไม่ได้รับอนุญาต เช่น เด็กขโมยสูบบุหรี่ เขาขโมยอ่านจดหมายเพื่อน.
• โม     น. แตงโม. ( ดู แตง ).
• วัว     ๑ น. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Bos taurus ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ ลำตัวมีสีต่าง ๆ เช่น น้ำตาล นวล เขาโค้ง สั้น
• วัวควาย     คนชั่ว พหูพจน์ของ ox สัตว์จำพวก bos
• ควาย     คฺวาย น. ชื่อสัตว์เคี้ยวเอื้องชนิด Bubalus bubalis ในวงศ์ Bovidae เป็นสัตว์กีบคู่ รูปร่างใหญ่ สีดำหรือเทา เขาโค้งยาว
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาย     ๑ ก. ค่อยสิ้นไปตามคราวหรือกำหนดอายุเวลา เช่น มะม่วงวาย ตลาดวาย หัวใจวาย. ๒ ก. ตี เช่น วายทรวง. ( ข. ).
• ขโมยขโจร    ขโมย ขี้ขโมย หัวขโมย คนขี้ขโมย คนลักขโมย โจรลักขโมย
• โจรลักขโมย    ขโมย ขี้ขโมย หัวขโมย ขโมยขโจร คนขี้ขโมย คนลักขโมย
• ผู้ขโมยวัวหรือควาย    สิ่งที่ทำให้เกิดเสียงกรอบแกรบหรือเสียงเสียดสี
• การขโมยความคิด    การขโมยคัดลอกผลงานหรือบทประพันธ์
• การขโมยวัว    การขโมยวัวปศุสัตว์
• การขโมย    การปล้น การลักขโมย การปล้นสดมภ์ การลักเล็กขโมยน้อย การลักทรัพย์ สิ่งที่ถูกขโมย การฉก การฉกฉวย การลัก สิ่งที่ถูกลักขโมย การโจรกรรม โจรกรรม การปล้นสะดม การยักยอก การหยิบฉวย