โจษขาน คือ

• กล่าวขาน

• โจษ     โจด, โจดจัน ก. พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, จรรโจษ หรือ จันโจษ ก็ใช้.
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาน     ๑ ก. กล่าว, เรียก, เอ่ย, พูด, ตอบ, เช่น ขานรับ ขานยาม. ๒ ว. ใช้ประกอบต่อคำ “ตาย” ว่า ไม้ตายขาน หมายความว่า ต้นไม้ที่ยืนต้นตายเป็นแถว ๆ.
• จันโจษ    ก. โจษจัน, พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, ในบทกลอนใช้ว่า จรรโจษ ก็มี.
• โจษจน    (กลอน) ก. พูดอึง, เล่าลือกันอื้ออึง.
• โจษจัน    โจด, โจดจัน ก. พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, จรรโจษ หรือ จันโจษ ก็ใช้.
• โจษแจ    (กลอน) ก. พูดอึง, เล่าลือกันอื้ออึง.
• จรรโจษ    จันโจด ก. โจษจัน, พูดอึง, พูดกันเซ็งแซ่, เล่าลือกันอื้ออึง, เช่น จรรโจษประชามี พลพิรียชาญชม. (สมุทรโฆษ), จันโจษ ก็ว่า.
• ข่าวโจษจัน    ข่าวลือ
• เรื่องโจษจัน    ข่าวลือ ข่าวเล่าลือ เรื่องที่ได้ยินได้ฟังมา
• ขาโจ๋    n. สมาชิกในกลุ่มวัยรุ่นที่ชอบทำตัวเด่น ตัวอย่างการใช้: เพราะเขาเป็นขาโจ๋ประจำกลุ่ม คนภายนอกจึงมองว่าเขาเป็นคนกวนๆ clf.: คน
• บริขารโจล    -โจน (แบบ) น. ท่อนผ้าสำหรับใช้สอยเล็กน้อย, ใช้ว่า บริขารโจฬ ก็มี. (ป.).
• โจรงัดบ้าน    ตีนแมว ย่องเบา
• เจษฎา    ๑ เจดสะดา น. ผู้เป็นใหญ่ที่สุด, พี่. (ป. เชฏฺ; เชฺยษฺ). ๒ เจดสะดา น. การเคลื่อนไหวอวัยวะ, การไหวมือและเท้า, ท่ารำ; กรรม, การทำด้วยตั้งใจ, การประพฤติ, การตั้งใจทำ, เช่น ภูบาลทุกทวี- ปก็มาด้วยเจษฎา.
• โจ้    เล่น กิน ดื่ม

• และก่อนหน้านี้ เค้ายังเป็นดาราดังที่ถูกโจษขานมากที่สุด
• ผู้คนจะโจษขานกันว่ากวนหมิงเป็นมือสังหาร
• ได้สิ โชว์คุณเป็นที่โจษขานกันทั้งเมือง