โฉมตรู คือ

• น. รูปงาม, หญิงงาม.

• โฉ     ก. ฟุ้งไป (ใช้แก่กลิ่นเหม็น).
• โฉม     ๑ น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เค้า, เช่น เนื้อชาววังใช้ช้า โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว. ( ลอ ). ว. งาม. ๒ น. ผักโฉม. ( ดู กระโฉม ).
• ฉม     น. กลิ่นหอม, เครื่องหอม.
• มต     มะตะ- ก. ตายแล้ว. ( ป. ; ส. มฺฤต).
• ตร     หล่อ
• ตรู     ตฺรู ว. งาม.
• รู     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• ผักโฉม    ดู กระโฉม.
• รูปโฉม    น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เช่น นางมีรูปโฉมงดงาม.
• เสียโฉม    ก. มีตำหนิตามร่างกายโดยเฉพาะที่ใบหน้า ทำให้ความงามลดลง เช่น เธอประสบอุบัติเหตุ ถูกกระจกบาดหน้า เลยเสียโฉม, โดยปริยายใช้แก่สิ่งของที่มีตำหนิ เช่น แจกันใบนี้ปากบิ่นไปหน่อย เลยเสียโฉม.
• โฉมฉิน    น. รูปร่างงามเปล่งปลั่ง, รูปร่างงามสง่าผ่าเผย.
• โฉมยง    น. รูปร่างงามสง่า เช่น หนุ่มน้อยโสภาน่าเสียดาย ควรจะนับว่าชายโฉมยง. (อิเหนา), หญิงงามสง่า เช่น พระเพื่อนโฉมยงหย้อง อยู่เพี้ยงดวงเดือน. (ลอ).
• โฉมศรี    น. รูปเป็นสง่า.
• กระโฉม    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Limnophila rugosa Merr. ในวงศ์ Scrophulariaceae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ลำต้นและกิ่งอวบน้ำ สีม่วง ใบรูปไข่ ค่อนข้างหนา ด้านล่างมีขน ขอบหยักห่าง ๆ ก้านใบแบน ๆ โคนก้านโอบกิ่งหรือลำต้น
• เผยโฉม    เปิดเผย เปิดโปง แฉ แฉโพย

• เดี๋ยวไปจ้ะ โฉมตรู