โต้โผ คือ

• น. ตั้วโผ. (จ.).

• โต     ๑ ( โบ ) น. สิงโต. ๒ ว. มีขนาดใหญ่กว่าเมื่อเทียบกัน เช่น มะพร้าวโตกว่ามะไฟ มะเขือเทศโตกว่ามะเขือพวง, ใหญ่, มีขนาดไม่เล็ก, เช่น
• โต้     ๑ น. ชื่อมีดชนิดหนึ่ง สันหนา หัวโต, อีโต้ ก็เรียก. ๒ ก. ต้าน เช่น โต้คลื่น โต้ลม, ตอบกลับไป เช่น เขาตีลูกเทนนิสมา ก็ตีโต้กลับไป.
• โผ     ๑ ก. อ้าแขนโถมตัวเข้าหา, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นกโผลงจับกิ่งไม้. ๒ ( ปาก ) น.
• โผง    ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น ไม้หักโผง ปลาฮุบโผง; โดยปริยายหมายความว่า ไม่ยับยั้งอ้อมค้อม (ใช้ในลักษณะอาการที่นึกจะพูดก็พูดออกมาตรง ๆ ไม่เกรงใจ), โผงผาง ก็ว่า.
• โผน    ก. ทำให้ตัวโลดลอยออกไป, อาการที่กระโดดเข้าไปทันที.
• โผย    ก. โปรย, ออก, เช่น โผยผล.
• โผล่    โผฺล่ ก. ผุดขึ้น, สูงขึ้น, เช่น โผล่ขึ้นมาจากน้ำ; ชะโงกออกมา, เยี่ยมออกมา, เช่น โผล่หัวออกมาจากรัง, ยื่นออกให้ปรากฏ เช่น โผล่หน้า.
• โผะ    ว. เสียงที่หมอและควาญช้างร้องเมื่อทำพิธีบำรูงาช้าง เป็นการเยาะเย้ยเมื่อรำท่าต่าง ๆ แล้ว.
• การโผ    การเผ่นหนี
• ตั้วโผ    น. หัวหน้าคณะมหรสพ มีละคร งิ้ว เป็นต้น, โต้โผ ก็เรียก. (จ.).
• ผลุบโผล่    ว. อาการที่ผลุบลงแล้วผุดขึ้น, อาการที่ผลุบเข้าไปแล้วโผล่ออกมา, จม ๆ ลอย ๆ, เช่น ขอนลอยน้ำผลุบ ๆ โผล่ ๆ, โดยปริยายหมายความว่า ทำบ้างไม่ทำบ้างไม่สม่ำเสมอ, ลุ่ม ๆ ดอน ๆ, กะผลุบกะโผล่ หรือ ผลุบโผล่ ๆ ก็
• เผ่นโผน    กระโจน ทะยาน
• โผฏฐัพ    โผดถับพะ- น. สิ่งที่มาถูกต้องกาย คือ สิ่งที่เย็น ร้อน อ่อน แข็ง หยาบ ละเอียด. (ป.).
• โผฏฐัพ-    โผดถับพะ- น. สิ่งที่มาถูกต้องกาย คือ สิ่งที่เย็น ร้อน อ่อน แข็ง หยาบ ละเอียด. (ป.).
• โผบิน    v. บินวนเวียนไปมา , , ชื่อพ้อง: โบยบิน, เหินบิน ตัวอย่างการใช้: นกกระจอก 2 ตัวโผบินไปเกาะที่รั้วบ้านส่งเสียงจอกแจกเหมือนคุยกัน

• ทำไมโต้โผรับจัดงานศพถึงได้ตัดสินใจพูดเรื่องนั้นล่ะ
• ฉันเป็นโต้โผ ทุกอย่างเป็นไปได้