โผง คือ

• ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น ไม้หักโผง ปลาฮุบโผง; โดยปริยายหมายความว่า ไม่ยับยั้งอ้อมค้อม (ใช้ในลักษณะอาการที่นึกจะพูดก็พูดออกมาตรง ๆ ไม่เกรงใจ), โผงผาง ก็ว่า.

• โผ     ๑ ก. อ้าแขนโถมตัวเข้าหา, โดยปริยายหมายถึงกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น นกโผลงจับกิ่งไม้. ๒ ( ปาก ) น.
• ผง     น. สิ่งละเอียด เช่น ตำแป้งจนเป็นผง; เศษหยากเยื่อ มักเรียกว่า ขี้ผง หรือ เศษผง. ว. ที่ละเอียด เช่น นมผง แป้งผง.
• โผงเผง    ก. เอ็ดอึงเป็นทำนองเกะกะเกเร.
• โผงผาง    ว. ลักษณะการพูดตรง ๆ ไม่เกรงใจ, ไม่ยับยั้งอ้อมค้อม, โผง ก็ว่า.
• พูดโผงผาง    กิริยาช่อง 3 ของ outspeak พูดจาเปิดเผย พูดตรงไปตรงมา พูดขวานผ่าซาก พูดโพล่ง พูดโวยวาย พูดตรง พูดฉอดๆ
• ความโผงผาง    ความตรงไปตรงมา
• พูดจาโผงผาง    ขาว ซึ่งพูดแสดงความคิดเห็นได้โดยอิสระ ปราศจากอคติ เป็นธรรม โดยตรง
• อย่างโผงผาง    อย่างตรงไปตรงมา อย่างเปิดเผย
• เป็นมิตรแต่โผงผาง    เป็นมิตรแต่พูดตรงโดยไม่สนใจความรู้สึกของคนอื่น
• การแสดงสุนทรพจน์แบบโผงผาง    การท่องออกเสียง การพูดที่ครึกโครม พูดชุมชน
• โต้โผ    น. ตั้วโผ. (จ.).
• โผน    ก. ทำให้ตัวโลดลอยออกไป, อาการที่กระโดดเข้าไปทันที.
• โผย    ก. โปรย, ออก, เช่น โผยผล.
• โผล่    โผฺล่ ก. ผุดขึ้น, สูงขึ้น, เช่น โผล่ขึ้นมาจากน้ำ; ชะโงกออกมา, เยี่ยมออกมา, เช่น โผล่หัวออกมาจากรัง, ยื่นออกให้ปรากฏ เช่น โผล่หน้า.
• โผะ    ว. เสียงที่หมอและควาญช้างร้องเมื่อทำพิธีบำรูงาช้าง เป็นการเยาะเย้ยเมื่อรำท่าต่าง ๆ แล้ว.

• ฉันเข้าใจแจ่มแจ้งถึงภาษา อเมริกันโผงผางของนายว่ะ
• สำหรับผู้ชายแล้วนะ โผงผางก็คือจริงใจนั้นแหล่ะ
• การพูดจาแบบโผงผางก็น่าเป็นห่วงมากพออยู่แล้ว
• เพลาสี่โมง กิ้งตุนโดดโผง ขุดเป็นโพลงเวียนวน
• ฉันจะพูดโผงผางในครัวของฉัน เรื่องที่ไม่มีผู้ชายสักคน
• เท่าที่คุณรู้ เธอไม่ได้ไปที่ไหนเลย และพูดจาโผงผางด้วย
• เธอมักจะพูดโผงผาง ขอและมีลิ้นที่เป็นพิษ
• เขาเป็นคนโผงผาง มั่นใจในตัวเอง และมีการวางเเผนเป็นอย่างดี
• แกชอบพูดโผงผางตลอดงานแต่งงาน พูดว่าชุดห่วย แต่งหน้าก็ห่วย
• เธอเป็นคนโผงผางชอบก้าวก่ายเรื่องคนอื่น