โบกปูน คือ

• ฉาบปูน
  ฉาบด้วยปูนฉาบผนัง
  ถือปูน

• โบ     น. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. ( อ. bow).
• โบก     ก. พัด, ทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างโบกมือโบกธง; ทา, ฉาบ, เช่น โบกปูน.
• บก     น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง,
• ปู     ๑ น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea มีรยางค์ขา ๕ คู่ คู่แรกเป็นก้าม รยางค์ที่ปล้องท้องไม่ใช้ในการว่ายน้ำ มีหลายวงศ์ เช่น
• ปูน     ๑ น. หินปูนหรือเปลือกหอยเมื่อถูกเผาจนสลายตัว, ปูนกินกับหมากหรือปูนแดง ในคำเช่น ป้ายปูน ปูนกัดปาก, ปูนขาว ในคำว่า ฉาบน้ำปูน; ปูนซีเมนต์ ในคำเช่น
• เหล็กโบกปูน    เหล็กโบกบูน
• เกรียงโบกปูน    จอบ เหล็กเกลี่ยไฟ
• โบกปิดเหนือ    พอกทับ
• โบกปีกขึ้นลง    กระพือปีก ตีปีก ขยับปีก
• นักโบกรถ    คนโบกรถ นักเดินทางโดยการโบกรถ
• นั่งรถโบก    โบกรถ
• เหล็กโบกบูน    เหล็กโบกปูน
• โบกี้    n. ตู้รถโดยสารของรถไฟ ตัวอย่างการใช้: พอรถจอดในสถานีเขาก็สั่งทหารราบที่อยู่โบกี้หลังติดกันให้รีบกระโดดลงยึดสถานี
• ท่าแบกปืน    บ่า สะบัก ไหล่ ไหล่ถนน ไหล่เสื้อ
• ตีโบกี้    ทำโบกี้ ยิงโบกี้

• หินของมันถูกโบกปูน ตั้งแต่สมัยพระราชาแอริสโน่น
• ก้อนหินที่ถูกโบกปูน ตั้งแต่สมัยกษัตริย์แอริสโน่น
• รีบแบกปืนไปเบิกปูน เผื่อต้องโบกปูนกันน้ำ
• ทริคได้จับเธอฆ่าโบกปูนแน่ๆ
• มากกว่าที่ก่ออิฐโบกปูน