นั่งรถโบก คือ

• โบกรถ

• นั่ง     ก. อาการที่หย่อนก้นให้ติดกับพื้นหรือที่รองเช่นเก้าอี้.
• นั่งรถ     นั่ง ขึ้นรถ โดยสารรถ
• รถ     รด, ระถะ- น. ยานที่มีล้อสำหรับเคลื่อนไป เช่น รถม้า รถยนต์ รถไฟ; ( กฎ ) ยานพาหนะทุกชนิดที่ใช้ในการขนส่งทางบกซึ่งเดินด้วยกำลังเครื่องยนต์
• โบ     น. เชือกหรือริบบิ้นทำเป็นห่วง ๒ ห่วงคล้ายหูกระต่ายแล้วผูกไขว้กันเป็นเงื่อนกระทก. ( อ. bow).
• โบก     ก. พัด, ทำให้เคลื่อนไหวไปมาอย่างโบกมือโบกธง; ทา, ฉาบ, เช่น โบกปูน.
• บก     น. ส่วนของผิวพื้นโลกที่ไม่ใช่ทะเลหรือแม่น้ำลำคลองเป็นต้น, ภาคพื้นดิน เช่น ทหารบก ทางบก, ที่ที่แห้ง, ที่ที่พ้นจากน้ำ, เช่น ขึ้นบก บนบก. ว. แห้ง,
• นักโบกรถ    คนโบกรถ นักเดินทางโดยการโบกรถ
• โบกรถ    นั่งรถโบก
• นั่งรถโดยสารประจำทาง    ขึ้นรถบัส นั่งรถบัส ขึ้นรถเมล์ นั่งรถเมล์ ขึ้นรถประจำทาง นั่งรถประจำทาง ขึ้นรถโดยสารประจำทาง
• โบกปูน    ฉาบปูน ฉาบด้วยปูนฉาบผนัง ถือปูน
• คนโบกรถ    นักโบกรถ นักเดินทางโดยการโบกรถ คนเดินทางรอนแรมไปตามที่ต่างๆโดยการโบกรถ
• รถโยก    น. ยานพาหนะชนิดหนึ่ง สำหรับเจ้าหน้าที่การรถไฟใช้โยกให้แล่นไปบนรางรถไฟ.
• รถโยกบนรางหรือทางรถไฟ    รถกระเช้า รถขนแร่ รถบรรทุกหินบนราง รถราง รถรางที่วิ่งตามถนน รถรางเหมือง รถไฟที่มีราง รถไฟฟ้าที่มีราง สาลี่ลำเลียงหนังสือหรืออาหาร
• นักเดินทางโดยการโบกรถ    คนโบกรถ นักโบกรถ
• เหล็กโบกบูน    เหล็กโบกปูน