โภคทรัพย์ คือ

• โพกคะ-
  น. ทรัพย์สิ่งของที่ใช้อุปโภคบริโภค.

• โภค     โพก, โพคะ-, โพกคะ- น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. ( ป. , ส. ).
• ทร     ทอระ- คำอุปสรรค แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, น้อย, ไม่มี, เช่น ทรชน ทรลักษณ์ ทรพล. ( ป. ทุ, ทุรฺ; ส. ทุสฺ).
• ทรัพย     ซับพะยะ-, ซับ น. เงินตรา เช่น ไม่มีทรัพย์ติดตัว, สมบัติพัสถาน เช่น เขาเป็นคนมีทรัพย์; ( กฎ ) วัตถุมีรูปร่าง; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ถือว่ามีค่า
• ทรัพย์     ซับพะยะ-, ซับ น. เงินตรา เช่น ไม่มีทรัพย์ติดตัว, สมบัติพัสถาน เช่น เขาเป็นคนมีทรัพย์; ( กฎ ) วัตถุมีรูปร่าง; โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่ถือว่ามีค่า
• โภคยทรัพย์    โพกคะยะ- (กฎ; เลิก) น. สังหาริมทรัพย์ซึ่งเมื่อใช้ย่อมเสียภาวะเสื่อมสลายไปในทันใดเพราะการใช้นั้น หรือซึ่งใช้ไปในที่สุดย่อมสิ้นเปลืองหมดไป.
• โภค-    โพก, โพคะ-, โพกคะ- น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).
• โภคี    น. ผู้บริโภค; งู, นาค; คนมั่งมี, คนมีสมบัติ; นายบ้าน. (ป., ส.).
• บริโภค    บอริโพก ก. กิน (ใช้เฉพาะอาการที่ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ) เช่น บริโภคอาหาร, เสพ เช่น บริโภคกาม; ใช้สิ้นเปลือง, ใช้สอย, เช่น บริโภคสมบัติ, คู่กับ อุปโภค. (ป. ปริโภค).
• ปริโภค    ปะริโพก ก. บริโภค. (ป.).
• ปาฏิโภค    (แบบ) น. ผู้รับประกัน, นายประกัน. (ป.).
• ผู้บริโภค    (กฎ) น. ผู้ซื้อหรือได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจ และหมายความรวมถึงผู้ซึ่งได้รับการเสนอหรือชักชวนจากผู้ประกอบธุรกิจเพื่อให้ซื้อสินค้าหรือรับบริการด้วย; ผู้เข้าทำสัญญาในฐานะผู้ซื้อ ผู้เช่า ผู้เช่าซื้
• สมโภค    -โพก น. การเสวยสุขกายใจอันเป็นไปในทางโลก. (ป., ส.).
• อุปโภค    อุปะโพก, อุบปะโพก ก. เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์, คู่กับ บริโภค. ว. ที่เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ในคำว่า เครื่องอุปโภค. (ป., ส.).
• โภคภัณฑ์    โพกคะ- น. เครื่องอุปโภคบริโภค.
• โภคะ    โพก, โพคะ-, โพกคะ- น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).

• กุมารแฝดดูดรกมหามนตรา เพื่อเป็นบริวารแก่ผู้ครอบครองและช่วยดึงดูดโภคทรัพย์ให้ไหลมาเทมาไม่ขาดสาย หลังอุดมวลสารอาถรรพณ์ ผ้ายันต์เรียกทรัพย์
• อานุภาพทั้ง มหาเสน่ห์ เมตตามหานิยม มหาบารมีชนะใจชนะคน ทวีโภคทรัพย์ ทั้งเงินทอง และโชคลาภ ป้องกันคุนไสยมนต์ดำ กันสิ่งไม่ดี แก้ปีชงเสริมดวงตลอดชีวิต