โภคะ คือ

• โพก, โพคะ-, โพกคะ-
  น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ.
  ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).

• โภค     โพก, โพคะ-, โพกคะ- น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. ( ป. , ส. ).
• ภคะ     ( แบบ ) น. โชคดี, ความเจริญ, เกียรติ. ( ป. , ส. ).
• คะ     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ค เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ครื้นครื้น กร่อนเป็น คะครื้น โครมโครม กร่อนเป็น คะโครม
• โภค-    โพก, โพคะ-, โพกคะ- น. สมบัติ เช่น ถึงพร้อมด้วยโภคะ. ก. กิน, ใช้สอย. (ป., ส.).
• โภคี    น. ผู้บริโภค; งู, นาค; คนมั่งมี, คนมีสมบัติ; นายบ้าน. (ป., ส.).
• บริโภค    บอริโพก ก. กิน (ใช้เฉพาะอาการที่ทำให้ล่วงลำคอลงไปสู่กระเพาะ) เช่น บริโภคอาหาร, เสพ เช่น บริโภคกาม; ใช้สิ้นเปลือง, ใช้สอย, เช่น บริโภคสมบัติ, คู่กับ อุปโภค. (ป. ปริโภค).
• ปริโภค    ปะริโพก ก. บริโภค. (ป.).
• ปาฏิโภค    (แบบ) น. ผู้รับประกัน, นายประกัน. (ป.).
• ผู้บริโภค    (กฎ) น. ผู้ซื้อหรือได้รับบริการจากผู้ประกอบธุรกิจ และหมายความรวมถึงผู้ซึ่งได้รับการเสนอหรือชักชวนจากผู้ประกอบธุรกิจเพื่อให้ซื้อสินค้าหรือรับบริการด้วย; ผู้เข้าทำสัญญาในฐานะผู้ซื้อ ผู้เช่า ผู้เช่าซื้
• สมโภค    -โพก น. การเสวยสุขกายใจอันเป็นไปในทางโลก. (ป., ส.).
• อุปโภค    อุปะโพก, อุบปะโพก ก. เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์, คู่กับ บริโภค. ว. ที่เอามาใช้ให้เกิดประโยชน์ ในคำว่า เครื่องอุปโภค. (ป., ส.).
• โภคภัณฑ์    โพกคะ- น. เครื่องอุปโภคบริโภค.
• โภคิน    น. ผู้บริโภค; งู, นาค; คนมั่งมี, คนมีสมบัติ; นายบ้าน. (ป., ส.).
• เภคะ    น. กบ (สัตว์). (ป., ส.).
• ราชูปโภค    ราชูปะโพก, ราโชปะโพก น. เครื่องใช้สอยของพระราชา. (ป.).

• นายปรีชา โภคะธนวัฒน์