โมกมัน คือ

• น. ชื่อไม้ต้นชนิด Wrightia arborea (Dennst.) Mabb. ในวงศ์ Apocynaceae เนื้อไม้สีขาวละเอียด ใช้ฝังประดับในเนื้อไม้อื่นเป็นลวดลาย และทำสิ่งอื่น ๆ เช่น พาย, มูกมัน ก็เรียก.

• โม     น. แตงโม. ( ดู แตง ).
• โมก     น. ชื่อไม้ต้นชนิด Wrightia religiosa Benth. ex Kurz ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีขาวห้อยเป็นช่อสั้น ๆ กลิ่นหอม ปลูกเป็นไม้ประดับ.
• มก     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
• กม     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ม สะกด ว่า แม่กม หรือ มาตรากม. ๒ ( โบ ) ก. กุม เช่น เกลือกเจ้าแม่มาคิดคม ครุบคั้นกินกม บไว้บวางตัวตู. (
• มัน     ๑ น. ชื่อเรียกไม้เถาหรือไม้ต้นหลายชนิดหลายสกุลในหลายวงศ์ที่หัวใช้เป็นอาหารได้. ๒ น. เนื้อเยื่อเกี่ยวพันชนิดหนึ่งในคนและสัตว์ มีลักษณะนุ่ม ๆ
• หมกมุ่น    ก. ฝังใจมุ่งไปทางเดียว เช่น เขาหมกมุ่นอยู่กับงาน.
• แกมกัน    คละเคล้า ปน ปนเป ประสม ประสาน ผสม ผสมผสาน ผสาน รวมกัน
• การหมกมุ่น    n. การฝังใจมุ่งไปทางเดียว ชื่อพ้อง: การหลง, การลุ่มหลง ตัวอย่างการใช้: การหมกมุ่นกับสิ่งใดสิ่งหนึ่งมากเกินไปอาจทำให้กลายเป็นคนเซื่องซึมได้
• ทําให้หมกมุ่น    ทําให้ง่วนอยู่กับ ทําให้สนใจ
• เกมการพนัน    เกมพนัน เกมแห่งโชค เกมแห่งโอกาส
• เกมการแข่งขัน    เกม
• พิโมกข์    น. ความพ้น, ความเปลื้องออก, ชื่อพระนิพพาน. ก. เปลื้อง, พ้น. (ป. วิโมกฺข; ส. วิโมกฺษ).
• พิโมกษ์    น. พิโมกข์. (ส. วิโมกฺษ; ป. วิโมกฺข).
• ละโมก    ดู กระโดงแดง (๑).
• วิโมกข์    น. ความหลุดพ้น, การขาดจากความพัวพันแห่งโลก; พระนิพพาน. (ป.; ส. วิโมกฺษ).