โมกข์ คือ

• ๑
  โมกขะ-
  น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. (ป.; ส. โมกฺษ).
  ๒
  ว. หัวหน้า, ประธาน. (ป.; ส. มุขฺย).

• โม     น. แตงโม. ( ดู แตง ).
• โมก     น. ชื่อไม้ต้นชนิด Wrightia religiosa Benth. ex Kurz ในวงศ์ Apocynaceae ดอกสีขาวห้อยเป็นช่อสั้น ๆ กลิ่นหอม ปลูกเป็นไม้ประดับ.
• โมกข     โมกขะ- น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. ( ป. ; ส. โมกฺษ).
• มก     ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) น. ปลากระบอก. ( ดู กระบอก ๒ ).
• พิโมกข์    น. ความพ้น, ความเปลื้องออก, ชื่อพระนิพพาน. ก. เปลื้อง, พ้น. (ป. วิโมกฺข; ส. วิโมกฺษ).
• วิโมกข์    น. ความหลุดพ้น, การขาดจากความพัวพันแห่งโลก; พระนิพพาน. (ป.; ส. วิโมกฺษ).
• อธิโมกข์    น. ความตัดสินเด็ดขาด, ความเด็ดเดี่ยว; ความน้อมใจเชื่อ. (ป.; ส. อธิโมกฺษ).
• โมกข-    โมกขะ- น. ความหลุดพ้น, นิพพาน. (ป.; ส. โมกฺษ).
• ปาติโมกข์    น. คัมภีร์ว่าด้วยวินัยของสงฆ์ ๒๒๗ ข้อ, ชื่อบาลีที่ประมวลพุทธบัญญัติอันทรงตั้งขึ้นเป็นพุทธอาณา ได้แก่ อาทิพรหมจริยกาสิกขา มีพระพุทธานุญาตให้สวดในที่ประชุมสงฆ์ทุกวันอุโบสถ. (ป.).
• ปาโมกข์    น. ผู้เป็นหัวหน้า, ผู้เป็นประธาน. (ป.).
• ศิวโมกข์    น. พระนิพพาน.
• อรหัตวิโมกข์    น. ความพ้นจากกิเลสเพราะสำเร็จอรหัต. (ป. อรหตฺตวิโมกฺข).
• โมกขบริสุทธิ์    น. การที่พระจันทร์พ้นจากเงาโลกโดยสิ้นเชิง เมื่อมีจันทรุปราคา.
• โมกขวิทยา    วิชาว่าด้วยความรอด
• ทิศาปาโมกข์    น. อาจารย์ผู้มีความรู้และชื่อเสียงโด่งดัง.

• พระที่นั่งอาภรณ์พิโมกข์ปราสาท ในพระบรมมหาราชวัง
• พญ . นงนุช สัตกรพรพรหม พญ . วรลักษณา ธีราโมกข์
• โดย หอจดหมายเหตุพุทธทาส อินทปัญโญ สโมสรธรรมทาน และกิจกรรมสวนโมกข์กรุงเทพ
• หลวงพ่อวิโมกข์ เมธิโน