โลปะ คือ
"โลปะ" การใช้
- น. การลบ, การตัดออก, การทำให้หมด. (ป., ส.).
- โล กิโลกรัม กก. กิโล ก.ม. กม. กิโลเมตร กิโลวัตต์ต่อชั่วโมง ก.ก.
- ปะ ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
- ครูศิลปะ ครูสอนศิลปะ ครูสอนวาดรูป
- ศิลปะ สินละปะ-, สิน, สินละปะ น. ฝีมือ, ฝีมือทางการช่าง, การทำให้วิจิตรพิสดาร, เช่น เขาทำดอกไม้ประดิดประดอยอย่างมีศิลปะ ผู้หญิงสมัยนี้มีศิลปะในการแต่งตัว รูปสลักวีนัสเป็นรูปศิลป์; การแสดงออกซึ่งอารมณ์สะเทื
- ไร้ศิลปะ ไม่มีเล่ห์ ไร้ความชำนาญ ไร้มารยา
- งานศิลปะ n. สิ่งประดิษฐ์ที่เกิดจากการใช้ฝีมือทางการช่างซึ่งแสดงออกถึงอารมณ์ ตัวอย่างการใช้: เขาชื่นชมอยู่กับงานศิลปะได้เป็นวันๆ อย่างไม่เบื่อหน่ายเลย clf.: ชิ้น
- ผู้รักศิลปะ นักสมัครเล่น ผู้รู้อย่างผิวเผิน
- ศิลปะจีน ศิลปะแบบจีน
- โรคศิลปะ โรกสินละปะ น. การปฏิบัติเพื่อรักษาโรค.
- ปุโลปุเล (ปาก) ก. พูดหรือทำพอให้เสร็จ ๆ ไปโดยไม่ต้องการรายละเอียด, ประโลประเล ก็ว่า.
- สโลป ความชัน ความลาด
- ปะโลง น. ชื่อต้นไม้ชนิดหนึ่ง ใช้ทำยาได้. (พจน. ๒๔๙๓).
- กลุ่มศิลปะแปด สำนักแอชกัน
- ครูสอนศิลปะ ครูศิลปะ ครูสอนวาดรูป
- ผลของศิลปะ การกระ-ทำที่อาจหาญหรือองอาจ ความสามารถยอดเยี่ยม คุณภาพของศิลปะ ลักษณะศิลปะ ศิลปะกรรม
ประโยค
- คืนหนึ่งพ่อของเธอเคยดูหนังเรื่อง แอ็บบอทและคอสเทลโลปะทะมัมมี่