โหราจารย คือ

• นักโหราศาสตร์

• โหร     โหน น. ผู้พยากรณ์โดยอาศัยการโคจรของดวงดาวเป็นหลัก; ผู้ให้ฤกษ์และพยากรณ์โชคชะตาราศี. ( ส. , ป. โหรา).
• โหรา     ๑ ( กลอน ) น. โหร. ๒ น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Araceae เช่น ชนิด Aglaonema brevispathum Engl., Pycnospatha arietina Gagnep.
• หรา     หฺรา ว. ก๋า, ร่า, เช่น เต้นหรา.
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• จา     ( ถิ่น-พายัพ, อีสาน ) ก. พูด, กล่าว.
• จาร     ๑ จาน ก. ใช้เหล็กแหลมเขียนลงบนใบลานหรือศิลาเป็นต้นให้เป็นตัวหนังสือ เช่น จึงจารจารึกอันนี้ไว้อีกโสด. (ศิลาจารึกเขาสุมนกูฏ).
• โหราจารย์    น. ผู้ชำนาญในวิชาโหราศาสตร์.
• โหรดาจารย์    โหระ- น. พราหมณ์พวกหนึ่งมีหน้าที่สวดสดุดีและอาราธนาเทพต่าง ๆ ให้มาร่วมในพิธีบูชาบวงสรวง. (ส. โหตฺฤ + อาจารฺย).
• มนุสาราจารย์    มนุสาร มนูสาร มโนสาร
• ศาสตราจารย์    สาดตฺรา-, สาดสะตฺรา- น. ตำแหน่งทางวิชาการชั้นสูงสุดของสถาบันระดับอุดมศึกษา.
• ปาจารย์    ปาจะรี, ปาจาน น. อาจารย์ของอาจารย์. (ป.; ส. ปฺราจารฺย = ปฺราคต + อาจารฺย).
• อาจารย์    น. ผู้สั่งสอนวิชาความรู้; คำที่ใช้เรียกนำหน้าชื่อบุคคลเพื่อแสดงความยกย่องว่ามีความรู้ในทางใดทางหนึ่ง. (ส.; ป. อาจริย).
• ตำแหน่งอาจารย์หรือผู้บรรยาย    จำนวนผู้อ่านทั้งหมด หน้าที่ฐานะหรืออาชีพของผู้อ่าน
• (วิทยาจารย์)    มาจาก วารสารวิทยาจารย์
• กถิกาจารย์    กะถิกาจาน (แบบ) น. อาจารย์ผู้กล่าว. (ป., ส. กถิก + ส. อาจารฺย).

• ราศีราศีโลดโผนมากที่สุดตามโหราจารย์
• คำแนะนำจากโหราจารย์