ใช้ถ้อยคำหยาบคาย คือ

• ทำให้เลว
  ประจาน
  ประฌาม
  พูดเสียดสี

• ใช้     ก. บังคับให้ทำ เช่น ใช้งาน; จับจ่าย เช่น ใช้เงิน; เอามาทำให้เกิดประโยชน์ เช่น ใช้เรือ ใช้รถ; ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้; ตอบแทน, ให้ทดแทน, เช่น
• ถ้อ     ก. โต้ตอบ เช่น ร้องเพลงถ้อกันไปมา. ( พงศ. เลขา ), ใช้ ท่อ ก็มี.
• ถ้อย     น. คำพูด, มักใช้ประกอบกับคำอื่น เช่น ถ้อยคำ เจ้าถ้อยหมอความ เป็นถ้อยร้อยความ.
• ถ้อยคำ     น. คำที่กล่าว.
• ถ้อยคำหยาบคาย     คำหยาบ คำหยาบคาย
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• คำหยาบ     n. คำพูดที่ไม่สุภาพ ชื่อพ้อง: คำหยาบคาย ตัวอย่างการใช้: แม่ตำหนิลูกชายที่พูดคำหยาบต่อหน้าผู้ใหญ่ clf.: คำ
• คำหยาบคาย     คำหยาบ ถ้อยคำหยาบคาย
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หยาบ     ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.
• หยาบคาย     ว. ไม่สุภาพ เช่น พูดจาหยาบคาย กิริยาหยาบคาย.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาบ     ๑ น. เส้นปอ, เปลือกของต้นไม้บางชนิดที่มีปอหรือเส้นใย ใช้ปูรองขากูบกันไม่ให้กัดหนังช้างเป็นต้น. ๒ ว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ,
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• คาย     ๑ ก. ปล่อยของที่ไม่ต้องการจะกลืนหรือกลืนไม่ได้ออกจากปาก เช่น คายชานอ้อย; ปล่อยออกมา เช่น คายความร้อน;

• การใช้ถ้อยคำหยาบคายหรือพูดหมิ่นประมาทโดยเจาะจงเฉพาะบุคคล
• การใช้ถ้อยคำหยาบคาย ・ หมิ่นประมาท
• ห้ามพฤติกรรมที่น่ารังเกียจ ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคาย ดูหมิ่น ส่อเสียด หรือมีส่วนร่วมในกระทำการที่ไม่ปลอดภัย ผิดกฎหมาย รวมถึงผลักหรือกระแทกผู้อื่นที่รอเข้าใช้บริการ