ใบหน้าเฉยเมย คือ

• ใบหน้าไร้ความรู้สึก

• ใบ     น. ส่วนของพืชที่ติดอยู่กับกิ่งหรือลำต้น โดยมากมีลักษณะเป็นแผ่นแบน ๆ รูปร่างต่าง ๆ กัน มีก้านใบหรือไม่มีก็ได้ มักมีสีเขียว;
• ใบหน้า     น. เค้าหน้า, ดวงหน้า, รูปลักษณะของหน้า.
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• หน้าเฉย     ว. มีสีหน้าแสดงความไม่รู้สึกยินดียินร้าย หรือไม่สนใจใยดีต่อสิ่งหรือเหตุการณ์ใด ๆ.
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• เฉ     ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
• เฉย     ก. แสดงอาการเป็นปรกติไม่สนใจไยดีต่อสิ่งหรือเหตุการณ์ที่ประสบ เช่น ถูกด่าว่าก็เฉย. ว. นิ่งอยู่ไม่แสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งออกมา เช่น นอนเฉย.
• เฉยเมย     ก. ละเลย, เพิกเฉย, ไม่นำพา.
• เม     น. แม่. ( ข. ).
• มีใบหน้าที่เฉยเมย    ไม่ยิ้มแย้มแจ่มใส
• ความเฉยเมย    ความเพิกเฉย ไม่สนใจ ไม่เอาใจใส่ ความไม่เอาใจใส่ ความเยือกเย็น ความเย็นชา
• อย่างเฉยเมย    อย่างเย็นชา อย่างไร้อารมณ์ความรู้สึก อย่างไม่เป็นมิตร อย่างไม่ไยดี
• หน้าเฉยตาเฉย    ว. อาการที่วางหน้าเป็นปรกติ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทั้ง ๆ ที่ตนกระทำความผิด หรือบางครั้งกระทำความผิดโดยไม่เจตนา เช่น เขาหยิบฉวยของผู้อื่นไปอย่างหน้าเฉยตาเฉย.
• หน้าตาเฉย    ว. อาการที่วางหน้าเป็นปรกติ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ทั้ง ๆ ที่ตนกระทำความผิด หรือบางครั้งกระทำความผิดโดยไม่เจตนา เช่น เขาหยิบฉวยของผู้อื่นไปอย่างหน้าเฉยตาเฉย.