ไค้ คือ

• (โบ) ก. ไง้, งัดขึ้น.

• ไค     ( โบ ) น. เหงื่อไคล.
• ไคร้    น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กหลายชนิดในสกุล Glochidion วงศ์ Euphorbiaceae เช่น ชนิด G. daltonii Kurz ผลอ่อนกินได้ รากใช้ทำยา.
• ไคล    ๑ ไคฺล น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, (ปาก) ขี้ไคล, ราชาศัพท์ว่า พระเมโท; ตะไคร่น้ำ เช่น ปูกินไคล. ๒ ไคฺล ก. ไป. ๓ ไคฺล ก. ทำให้คลาย ให้อ่อน หรือให้หย่อน โดยใช้นิ้วมือหรือฝ่ามือ
• ไคล้    ไคฺล้ น. เล่ห์กลหรือเงื่อนงำ เช่น ใส่ไคล้.
• ไคโ    ไคโร
• ขี้ไคล    (ปาก) น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, ไคล ก็ว่า.
• คงไคย    น. ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล กายสีเหมือนสีน้ำไหล, คังไคย ก็ว่า. (ดู กาฬาวก). (ป. คงฺเคยฺย; ส. คางฺเคย).
• คลั่งไคล้    -ไคฺล้ ก. หลงใหลในบุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, หมกมุ่นอยู่กับงานหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, คลั่ง ก็ว่า.
• คังไคย    น. ชื่อช้างตระกูล ๑ ใน ๑๐ ตระกูล เรียกว่า คังไคยหัตถี กายสีเหมือนสีน้ำไหล, คงไคย ก็ว่า. (ดู กาฬาวก). (ป. คงฺเคยฺย; ส. คางฺเคย).
• ตะไคร่    -ไคฺร่ น. พืชสีเขียวที่เกิดติดอยู่ตามต้นไม้ บางทีก็เกิดในน้ำและตามพื้นดินหรือกำแพงที่ชุ่มชื้น.
• ตะไคร้    -ไคฺร้ น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Cymbopogon citratus (DC.) Stapf ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอ กลิ่นหอม ใช้ปรุงอาหารได้.
• เข้าไคล    ก. ลักษณะมะม่วงที่แก่มีนวล มีเมล็ดแข็ง, โดยปริยายหมายความว่า จวนจะรู้ผล, ใกล้จะสำเร็จ.
• แคะไค้    ก. ซอกแซกหาเรื่องขึ้นมาว่า.
• แค่นไค้    ก. เฟ้นหาความชั่วขึ้นมากล่าว, เซ้าซี้จะให้ได้สมประสงค์.
• โภไคย    น. ทรัพย์สมบัติ. (ป. โภเคยฺย; ส. โภไคศฺวรฺย).

• ตามข้อมูลมีนเป็นไปไม่ไค้ ให้ฉันพาเขาเข้ามา
• ท่านไม่ไค้คาดว่านี่จะเกิดขึ้นใช่ไหม ?
• ตุณรู้ไหม ถ้าคุณจะให้โอกาสพวกเรา เรื่องต่างๆก็สามารถ หาทางออก ไค้
• สาว ๆ ทั้งหลาย ล้วนแต่คลั่งไค้ลเขา
• ไม่แคะไค้คุ้ยเขี่ยความผิดของเขา และเชื่อในส่วนดีของเขาอยู่เสมอ และมีความหวังอยู่เสมอ และเพียรทนเอาทุกอย่าง
• ชายหาดสีขาวละเอียดที่สามารถทำกิจกรรมต่าง ๆ ได้มากมายเช่น ขี่ม้า ไค้บอร์ด นวด สปาริมหาด และรับประทานอาหารทะเลสด ๆ