ไชยเภท คือ
ไชยะเพด
น. เด็กที่มีอายุแต่เดือนที่ ๑ ไป.
- ไช ก. เจาะเข้าไป เช่น หนอนไช ไชรู, แยงเข้าไป เช่น เอานิ้วไชจมูก.
- ไชย ไช, ไชยะ- ว. ดีกว่า, เจริญกว่า. ( ป. , ส. เชยฺย).
- ชย ชะยะ น. การชนะ. ( ป. , ส. ). ( ดู ชัย ).
- เภท น. การแบ่ง, การแตกแยก, การทำลาย, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส, เช่น สามัคคีเภท สังฆเภท; ส่วน, ภาค; ความแตกต่าง, ความแปลก; ชนิด, อย่าง. ก. แตก, หัก,
- (ไชยเชฐ) มาจาก ไชยเชฐ บทละครนอก พระราชนิพนธ์ ในรัชกาลที่ ๒ รวม ๖ เรื่อง ฉบับ หอพระสมุดวชิรญาณ พ.ศ. ๒๔๖๕
- ไชย- ไช, ไชยะ- ว. ดีกว่า, เจริญกว่า. (ป., ส. เชยฺย).
- จิตเภท n. ชื่อโรคจิตชนิดหนึ่ง ตัวอย่างการใช้: มีงานวิจัยพบว่า ฤทธิ์ของกัญชาอาจทำให้เกิดอาการที่เรียกว่าจิตเภท
- ญาติเภท ยาติเพด (แบบ) น. การแตกระหว่างญาติ. (ป.).
- วจีเภท น. การเปล่งถ้อยคำ. (ป.).
- วิเภทก์ น. สมอพิเภก. (ป.).
- เภทภัย เพดไพ น. ภัยต่าง ๆ.
- เภทุบาย น. อุบายที่ทำให้เขาแตกกัน, เล่ห์เหลี่ยม, กลอุบาย.
- ประเภท ปฺระเพด น. ส่วนที่แบ่งย่อยออกไปเป็นพวก จำพวก ชนิด หมู่ เหล่า อย่าง แผนก เป็นต้น. (ส. ปฺรเภท; ป. ปเภท).
- ปักษเภท ปักสะเพด น. ความแตกต่างระหว่าง ๒ ฝ่ายที่โต้เถียงกัน.
- สังฆเภท -เพด น. การที่ภิกษุทำให้สงฆ์แตกหมู่แตกคณะออกไป, นับเป็นอนันตริยกรรมอย่าง ๑ ในอนันตริยกรรม ๕. (ป.).