ได้ทุกข์ คือ

• ตกทุกข์ได้ยาก
  ประสบทุกข์
  ลําบาก

• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุก     ทุกะ- ( แบบ ) น. หมวด ๒. ( ป. ). ๑ ว. แต่ละหน่วย ๆ ของจำนวนทั้งหมด, ทั้งหมดโดยหมายแยกเป็นหน่วย ๆ, เช่น คนที่เกิดมาแล้วมีปัญญาด้วยกันทุกคน
• ทุกข     ทุกขะ-, ทุก น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. ( ป. ; ส. ทุะข).
• ทุกข์     ทุกขะ-, ทุก น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. ( ป. ; ส. ทุะข).
• ผู้ที่ได้รับความทุกข์    ผู้ประสบความทุกข์
• ทักข์    ๑ ว. สามารถ, เหมาะ, ขยัน, หมั่น, คล่องแคล่ว, แข็งแรง. (ป.). ๒ ก. ดู, แล, เห็น, เช่น เล็งทักข์อาทรเธอ เท่าฟ้า, เล็งทักข์ทุรเวทแล้ว เล็งดอย ดงนา. (ลำน้ำน้อย).
• ทุกข-    ทุกขะ-, ทุก น. ความยากลำบาก, ความไม่สบายกายไม่สบายใจ. (ป.; ส. ทุะข).
• ทักขิญ    -ขิน น. ความเป็นเบื้องขวา หมายความว่า สะดวกในการพูดจาปราศรัย, ความอารีอารอบ, ความกรุณา. (ป. ทกฺขิญฺ).
• ทักขิญญ์    ความกรุณา ความอารีอารอบ ทักขิญ
• ทักขิณ    (แบบ) ว. ทักษิณ, ใต้; ข้างขวา. (ป.; ส. ทกฺษิณ).
• ทักขิณา    น. ทักษิณา, ทานเพื่อผลอันเจริญ; ขวา, ทิศใต้. (ป.; ส. ทกฺษิณา).
• ทิพจักขุ    ทิบพะจักขุ น. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด, เป็นอภิญญาอย่าง ๑ ในอภิญญา ๖. (ป. ทิพฺพจกฺขุ; ส. ทิพฺยจกฺษุ).
• ที่เป็นทุกข์    ซึ่งเจ็บปวด ที่บาดเจ็บ

• ท่านอย่าได้ทุกข์ใจไปเลย ท่านจะต้องมีโอกาสอื่นอีก
• นายอยากให้เขาเข้ามารึงัย ถึงได้ทุกข์ใจขนาดนี้
• เป็นเพราะคุณทีเดียว ลูกถึงได้ทุกข์ขนาดนี้
• ฉันไม่ได้ทุกข์หรือมีช่วงเวลายากลำบากนี่
• เขาไม่ได้ทุกข์ร้อนเลยสักนิด กับการได้แหวนทองสักหนึ่งวงมา
• แต่ข้าไม่ได้ทุกข์ทรมาณเพราะเขา อูเธอร์
• และนั่นคือเหตุผลที่ท่านข้าหลวงผู้นี้ ถึงได้ทุกข์ใจอย่างนี้
• เพื่อให้คนบริสุทธิ์อื่น ได้ทุกข์ทรมาน
• คุณควีนได้ทุกข์ทรมานกับการถูกคุมขัง
• เธอไม่ได้ทุกข์ทรมานที่อีกฝั่งหนึ่ง