ไพ่ตัวคิง คือ

• คนที่กล้าหาญ
  บุคคลที่ดี
  สิ่งที่ทำมีแต้มเหนือคนอื่นหรือสิ่งอื่น
  เสียงแตร
  แตร
  ไพ่ตัวกิน

• ไพ     ( โบ ) น. มาตราเงินตามวิธีประเพณี ๒ อัฐ เท่ากับ ๑ ไพ.
• ไพ่     น. เครื่องเล่นการพนันอย่างหนึ่ง ทำด้วยกระดาษค่อนข้างแข็งหรือพลาสติกเป็นต้น เป็นแผ่นสี่เหลี่ยมผืนผ้าบาง ๆ มีลวดลายและเครื่องหมายแสดงแต้มต่าง ๆ.
• ตัว     ๑ น. รูป, ตน, ตนเอง, คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง เช่น ตัวละคร ตัวหนังสือ; ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง เช่น ม้า ๕ ตัว
• คิง     ( ถิ่น ) น. ร่างกาย เช่น รทวยรแถ้ง คิงคมกล้องแกล้ง. (สุธนู).
• การทิ้งไพ่ตัวคิง    ปกคอเสื้อพับเป็นระเบียบรอบคอที่ใช้สวมในสมัยศตวรรษที16-17
• ตัดหัวคั่วแห้ง    (สำ) ก. ฆ่าให้ตายเพื่อให้หายแค้น.
• ตัดไพ่    ก. แบ่งไพ่ที่สับไพ่ไว้แล้วออกเป็นกอง ๆ.
• ไพ่ตัวกิน    คนที่กล้าหาญ บุคคลที่ดี สิ่งที่ทำมีแต้มเหนือคนอื่นหรือสิ่งอื่น เสียงแตร แตร ไพ่ตัวคิง
• ไพล่หลัง    ก. เอาแขน ๒ ข้างไขว้ไปข้างหลัง เช่น ถูกจับมัดมือไพล่หลัง, เอามือ ๒ ข้างจับกันไขว้ไว้ข้างหลัง เช่น ตำรวจยืนถ่างขาเอามือไพล่หลังในเวลายืนรับเสด็จ.
• ตัวคัดค้าน    การทัดทาน การประท้วง การไม่เห็นด้วย
• ตัวคุณ    ตัวเอง ตัวคุณเอง ตัวท่าน ตัวท่านเอง
• ตัวคูณ    n. จำนวนซึ่งนำไปคูณจำนวนอื่นๆ ตัวอย่างการใช้: เขาลืมคูณตัวคูณในหลักสิบ ผลลัพธ์จึงออกมาผิด
• ตัวค้ำจุน    สิ่งค้ำจุน
• ควิวควัง    -คฺวัง, -คฺวั่ง, -คฺว่าง, -คฺว้าง ก. หมุนคว้างจนใจหวิว ๆ, อาการที่จิตใจรู้สึกหวาดหวิว; ใช้โดยปริยายว่า เวิ้งว้าง, กว้างใหญ่, น่ากลัว, เช่น สาครควิวคว่าง, โบราณเขียนเป็น ควิวคว่งง ก็มี เช่น สมุทรพิศา
• ควิวควั่ง    -คฺวัง, -คฺวั่ง, -คฺว่าง, -คฺว้าง ก. หมุนคว้างจนใจหวิว ๆ, อาการที่จิตใจรู้สึกหวาดหวิว; ใช้โดยปริยายว่า เวิ้งว้าง, กว้างใหญ่, น่ากลัว, เช่น สาครควิวคว่าง, โบราณเขียนเป็น ควิวคว่งง ก็มี เช่น สมุทรพิศา