ไภริน คือ

• น. เภรี, กลอง.

• ภร     ค้ําจุน เลี้ยงดู
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ริน     ก. เทให้ไหลออกเรื่อย ๆ ทีละน้อย เช่น รินน้ำใส่ถ้วย. ว. เรื่อย ๆ, น้อย ๆ, เช่น น้ำไหลริน ลมพัดริน ๆ. น. ทองคำที่มีเนื้อหย่อนกว่าเนื้อ ๔
• ไภรี    น. เภรี, กลอง.
• ภรู    พฺรู น. คิ้ว. (ส. ภฺรู; ป. ภู).
• ไภษัชคุรุ    ไพสัดชะ- น. พระนามพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งในพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน; ชื่อพระกริ่ง.
• ไภษัชย์    น. เภสัช, ยาแก้โรค. (ส.; ป. เภสชฺช).
• เสื้อผ้าอาภรณ์ยีน    jeans กางเกงยีน ผ้ายีน ยีนส์
• ภรณี    พะระนี น. ดาวฤกษ์ที่ ๒ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปแม่ไก่, ดาวก้อนเส้า ก็เรียก. (ป., ส.).
• ภรต    พะรด, พะระตะ-, พะรดตะ- น. ผู้เต้นรำ, ผู้แสดงละคร. (ส.).
• ภรต-    พะรด, พะระตะ-, พะรดตะ- น. ผู้เต้นรำ, ผู้แสดงละคร. (ส.).
• ภระ    ก. เลี้ยงดู, ค้ำจุน. (ป.).
• ภริยา    พะริ- น. ภรรยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี. (ป.; ส. ภารฺยา).
• ศุภร    สุบพฺระ- ว. ส่องแสง, สว่าง; งาม, สดใส; ขาว, ผ่อง; บริสุทธิ์ไม่มีตำหนิ เช่น ศุภรทนต์ คือฟันงาม. (ส. ศุภฺร).
• ศุภร-    สุบพฺระ- ว. ส่องแสง, สว่าง; งาม, สดใส; ขาว, ผ่อง; บริสุทธิ์ไม่มีตำหนิ เช่น ศุภรทนต์ คือฟันงาม. (ส. ศุภฺร).