ไภรี คือ

• น. เภรี, กลอง.

• ภร     ค้ําจุน เลี้ยงดู
• รี     ว. เรียว, ถ้ากลมเรียวอย่างรูปไข่ เรียกว่า กลมรี, ถ้ายาวเรียวและมีหัวท้ายอย่างเมล็ดข้าวสาร เรียกว่า ยาวรี, ไม่กลม เช่น วงรี, ยาว เช่น หันรีหันขวาง
• ไภริน    น. เภรี, กลอง.
• ภรู    พฺรู น. คิ้ว. (ส. ภฺรู; ป. ภู).
• ไภษัชคุรุ    ไพสัดชะ- น. พระนามพระโพธิสัตว์องค์หนึ่งในพระพุทธศาสนาฝ่ายมหายาน; ชื่อพระกริ่ง.
• ไภษัชย์    น. เภสัช, ยาแก้โรค. (ส.; ป. เภสชฺช).
• ภรณี    พะระนี น. ดาวฤกษ์ที่ ๒ มี ๓ ดวง เห็นเป็นรูปแม่ไก่, ดาวก้อนเส้า ก็เรียก. (ป., ส.).
• ภรต    พะรด, พะระตะ-, พะรดตะ- น. ผู้เต้นรำ, ผู้แสดงละคร. (ส.).
• ภรต-    พะรด, พะระตะ-, พะรดตะ- น. ผู้เต้นรำ, ผู้แสดงละคร. (ส.).
• ภระ    ก. เลี้ยงดู, ค้ำจุน. (ป.).
• ภริยา    พะริ- น. ภรรยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี. (ป.; ส. ภารฺยา).
• ศุภร    สุบพฺระ- ว. ส่องแสง, สว่าง; งาม, สดใส; ขาว, ผ่อง; บริสุทธิ์ไม่มีตำหนิ เช่น ศุภรทนต์ คือฟันงาม. (ส. ศุภฺร).
• ศุภร-    สุบพฺระ- ว. ส่องแสง, สว่าง; งาม, สดใส; ขาว, ผ่อง; บริสุทธิ์ไม่มีตำหนิ เช่น ศุภรทนต์ คือฟันงาม. (ส. ศุภฺร).
• สุภร    -พอน ว. เลี้ยงง่าย. (ป.).
• เภริ    น. กลอง เช่น อินทเภรี ชัยเภรี, บางทีใช้เป็น ไภรี หรือ ไภริน ก็มี. (ป.).