ไม่ต้องตาต้องใจ คือ

• ธรรมดา
  สามัญ
  ซึ่งไม่ถูกใจ
  ไม่เตะตา

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ต้อ     ๑ น. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทำให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทำให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด. ๒ ว. อ้วนสั้น, อ้วนเตี้ย, เช่น ขวดต้อ
• ต้อง     ก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป
• ต้องตา     ก. ถูกตา. ว. น่าดู.
• ต้องตาต้องใจ     จับใจ ตรึงตาตรึงใจ ตรึงใจ ประทับใจ
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ตา     ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
• ต้องใจ     ก. ชอบ, ถูกใจ.
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• ตรึงตาตรึงใจ    ตรึงตา ต้องตา จับใจ ตรึงใจ ต้องตาต้องใจ ประทับใจ
• ไม่ตั้งใจ    จับพลัดจับผลู บังเอิญ ขาดความสนใจ
• สองตาก็ไม่แล    (สำ) คำที่แสดงอาการว่าไม่แยแสหรือตัดรอนไม่เป็นมิตรไมตรีกันอีกต่อไป.
• ซึ่งใช้อํานาจสั่งให้คนอื่นทําตามใจตัวเองโดยไม่มีเหตุผล    เกี่ยวกับการกดขี่ข่มเหง เกี่ยวกับเผด็จการ
• ซึ่งติดไฟได้ โดยไม่ต้องใช้ไม้ขีดไฟ    เทียบไม่ติด ไม่ต้องใช้ไม้ขีดไฟ ไม่มีทางสู้ได้ ไม่มีที่เปรียบ ไม่มีที่เปรียบเทียบ ไม่มีที่เปรียบเทียบได้ ไม่มีใครเทียมเท่า ไม่มีใครเปรียบเทียบได้ ไม่มีใครเสมอเหมือน
• ข้องใจ    ก. ติดใจสงสัย, ยังไม่สิ้นสงสัย.