ไม่น่าพึงพอใจ คือ

• เลวร้าย
  แย่

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ม่น     ( ถิ่น-อีสาน ) ก. ซุก, แทรก.
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่าพึงพอใจ     เห็นพ้องด้วย น่าดึงดูด มีเสน่ห์ น่าพอใจ น่าสนใจ น่าเอ็นดู
• พึง     ว. คำช่วยกริยาอื่น หมายความยอมตาม แปลว่า ควร เช่น พึงไป ว่า ควรไป, หมายความจำเป็น แปลว่า ต้อง เช่น กิจที่สงฆ์จะพึงทำ ว่า กิจที่สงฆ์จะต้องทำ.
• พึงพอใจ     ว. รัก, ชอบใจ.
• พอ     ว. เท่าที่ต้องการ, ควรแก่ความต้องการ, เต็มเท่าที่จำเป็น, เต็มตามต้องการ, เช่น ในการเดินทางจะต้องเตรียมเงินไปเท่าไรจึงจะพอ; เหมาะ, เพียงทำได้, ควร;
• พอใจ     ก. สมใจ, ชอบใจ. ว. เหมาะ.
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• ไม่น่าพอใจ    แย่มาก น่ารังเกียจ ใช้ไม่ได้ น่าสะอิดสะเอียน น่าคลื่นไส้ ไม่น่ายินดี ที่ไม่ราบรื่น
• น่าพอใจ    v. เป็นที่ถูกใจ, เป็นที่ชอบพอ , ชื่อพ้อง: ดี, ถูกใจ คำตรงข้าม: ไม่น่าพอใจ ตัวอย่างการใช้: ผลงานของเขาที่ออกมาน่าพอใจมาก ไม่เสียแรงที่ใช้เวลานาน
• ี่น่าพอใจ    น่ายินดี ซึ่งเป็นที่ยอมรับ
• ซึ่งไม่น่าพอใจ    ซึ่งไม่พึงประสงค์ ซึ่งไม่เป็นผล ซึ่งไม่เป็นไปตามที่หวัง ซึ่งน่ารังเกียจ ซึ่งไม่เป็นไปตามคาด
• เรื่องไม่น่าพอใจ    เรื่องวุ่นวาย สถานการณ์วุ่นวาย เรื่องยุ่งเหยิง
• ไม่น่าพอใจมาก    จนมาก เกี่ยวกับหรือคล้ายโรคหัด เป็นโรคหัด

• ไม่มีอะไรเลย พวกเรารู้ว่าเขาเป็นคนที่หยิ่งยโส เป็นชายหนุ่มที่ไม่น่าพึงพอใจ
• รุปร่างที่ไม่น่าพึงพอใจ