ไม่ปะติดปะต่อ คือ

• โยกเยก
  เป็นพักๆ

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ปะ     ก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
• ปะติดปะต่อ     ก. เอาสิ่งเล็ก ๆ น้อย ๆ มาติดมาต่อกัน.
• ติ     ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
• ติด     ๑ ก. อาการที่ข้องอยู่ เช่น ติดอยู่ในโลก ติดอยู่ในกิเลส; ประดับ เช่น ติดเหรียญ ติดตรา เอาดอกไม้ติดผม; แนบอยู่ เช่น เนื้อติดมัน เนื้อติดกระดูก;
• ต่อ     ๑ น. ชื่อแมลงขนาดกลางถึงขนาดใหญ่หลายวงศ์ มีปีก ๒ คู่ ลักษณะเป็นแผ่นบางใส ปีกคู่หลังเล็กกว่าปีกคู่หน้า ปากเป็นชนิดกัดกิน เอวคอดกิ่ว
• การปะติดปะต่อ    การประสม การรวมสิ่งต่างๆ เข้าด้วยกัน การซ่อมแซม การปะด้วยหนังรองเท้า
• ภาพปะติดปะต่อ    รูปภาพปะซ้อน
• ไม่ปะติดปะต่อกัน    ขาด ๆ วิ่น ๆ ดูfragmental เป็นชิ้น เป็นสะเก็ด เป็นเศษ
• ปะติดปะต่อกัน    รวมกัน
• อย่างปะติดปะต่อกัน    อย่างต่อเนื่องกัน
• ขี้ปะติ๋ว    ว. เล็กน้อย, ไม่สำคัญ.
• ปะติยาน    น. กระจัง ๒ ข้างพระราชยาน.
• สิ่งที่เกิดจากการปะติดปะต่อกัน    งานผ้าที่ประกอบด้วยเศษผ้าหลาย ๆ สีมาทําให้เข้ากัน
• ปะตาปา    น. นักบวช. (ช.).

• พบชิ้นส่วน ไม่ปะติดปะต่อบนเทป และเสื้อผ้าของเธอ
• เรื่องที่ไม่ปะติดปะต่อกัน ของความสิ้นหวัง
• ถึงแม้ว่าเธอจำมันได้ ก็จะไม่ปะติดปะต่อ
• แต่ก็ยังไม่ปะติดปะต่อดีจนกระทั่ง ปีหนึ่งพันหกร้อยยี่สิบแปด
• มักจะมีข้อมูลมากมายที่ไม่ปะติดปะต่อ
• ความทรงจำของเธอ มันไม่ปะติดปะต่อกัน
• ตอนที่อยู่ในรถ คุณพูดไม่ปะติดปะต่อ
• พูดอะไรไม่รู้เรื่องไม่ปะติดปะต่อ ไม่ได้แปลว่าเธอเข้าไปอยู่ในนั้น
• มันก็เป็นเพียงแค่ชิ้นส่วนที่ไม่ปะติดปะต่อกันของความทรงจำครั้งเก่า
• เรื่องราวต่างๆไม่ปะติดปะต่อกัน