ไม่มีวัฒนธรรม คือ

• ป่าเถื่อน
  เถื่อน
  ไม่มีอารยธรรม
  ไม่เจริญ

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่มี     v. ไม่ปรากฏอยู่ คำตรงข้าม: มี ตัวอย่างการใช้: ภายในห้องไม่มีใครอยู่เลยแม้แต่คนเดียว
• มี     ว. รวย เช่น เขาเป็นคนมี ไม่ใช่คนจน, ไม่เปล่า, ไม่ว่าง, เช่น ในหม้อมีข้าว ในห้องน้ำมีคน. ก. ถือเป็นเจ้าของ, อยู่ในครอบครอง, เช่น มีเงิน มีลูก,
• มีวัฒนธรรม     งดงาม ซึ่งเพาะปลูกไว้ ซึ่งเพาะเลี้ยงขึ้น ซึ่งเพาะเลี้ยงจากอาหารเชื้อ เกี่ยวกับสังคมผู้ดี ได้รับการอบรมสั่งสอน
• วัฒน     วัดทะนะ- น. ความเจริญ, ความงอกงาม. ( ป. วฑฺฒน).
• วัฒนธรรม     น. สิ่งที่ทำความเจริญงอกงามให้แก่หมู่คณะ เช่น วัฒนธรรมไทย วัฒนธรรมในการแต่งกาย, วิถีชีวิตของหมู่คณะ เช่น วัฒนธรรมพื้นบ้าน วัฒนธรรมชาวเขา.
• ธร     ทอน น. การยึดไว้, การถือไว้, การทรงไว้, การมีไว้; ผู้รักษาไว้, ผู้ทรงไว้, มักใช้เป็นส่วนท้ายของสมาส เช่น วิชาธร วินัยธร. ( ป. ; ส. ธฺฤ).
• ธรรม     ๑ ทำ, ทำมะ- น. คุณความดี เช่น เป็นคนมีธรรมะ เป็นคนมีศีลมีธรรม; คำสั่งสอนในศาสนา เช่น แสดงธรรม ฟังธรรม ธรรมะของพระพุทธเจ้า;
• รม     ก. อบด้วยควันหรือไอไฟ เช่น ใช้ควันรมปลากะพงให้หอม ใช้ควันอ้อยรมเป็ดให้หอม รมผึ้งให้หนีหรือให้เมา, ทำให้ควันไฟหรือไอไฟเป็นต้นเกาะติดอยู่ เช่น
• ผู้มีวัฒนธรรม    n. บุคคลที่มีพฤติกรรมที่แสดงถึงความเจริญงอกงาม ความเป็นระเบียบเรียบร้อยและมีศีลธรรมอันดี ตัวอย่างการใช้: ผู้คนในประเทศของเราเป็นผู้มีวัฒนธรรม ไม่ใช่คนป่าเถื่อนอย่างที่ใครๆ กล่าวหา c
• ความไม่มีวัฒนธรรม    ความป่าเถื่อน ความโหดเหี้ยม อนารยธรรม
• ไร้วัฒนธรรม    ต่อต้านวัฒนธรรม ไม่รู้จักความเจริญ ไม่เอาใจใส่ในศิลปะ
• คนไร้วัฒนธรรม    คนนอกรีต คนนอกศาสนา
• ซึ่งมีวัฒนธรรม    ซึ่งได้รับการอบรมสั่งสอน
• ซึ่งไร้วัฒนธรรม    ซึ่งป่าเถื่อน ซึ่งไร้มารยาท

• ผมเข้าใจ มันไม่มีเหตุที่เราไม่มีวัฒนธรรม
• มันไม่ใช่เหตุผลที่เราจะไม่มีวัฒนธรรม
• เราไม่มีวัฒนธรรมอยู่แล้ว ไม่รู้รึไง
• ฉันคิดว่าคงไม่มีหรอก หมู่บ้านที่ไม่มีวัฒนธรรมอย่างนี้จะมีได้ยังไง
• ไม่มีวัฒนธรรมเหรอ