ไม่สมควร คือ

• ไม่เหมาะสม
  ไม่เป็นการสมควร
  ชั่วร้าย
  มิดีมิร้าย
  ไม่ถูกต้อง
  ไม่ยุติธรรม
  ไม่เป็นธรรม
  ไม่งดงาม
  ไม่มีเหตุผล
  ไม่ดี

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• สม     ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
• สมควร     ว. ควรยิ่ง, เหมาะสมยิ่ง, เช่น เขาทำงานดีสมควรขึ้นเงินเดือนให้ ๒ ขั้น.
• ควร     ควน ว. เหมาะ เช่น กินแต่พอควร; ชอบ, ถูกต้อง, เช่น เห็นควรแล้ว; เป็นคำช่วยกริยาในความคล้อยตาม เช่น ควรทำ ควรกิน.
• วร     วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
• ซึ่งไม่สมควร    ซึ่งไม่รอบคอบ ซึ่งไม่ระวัง ซึ่งไม่ถูกต้อง ซึ่งไม่เหมาะสม
• ความไม่สมควร    การขาดความเหมาะสม การกระทําไม่เหมาะสม ความไม่เป็นสุข ความไม่เหมาะสม
• ซึ่งไม่สมควรพูดถึง    ซึ่งไม่สามารถเอ่ยถึงได้
• อย่างไม่สมควร    อย่างผิดพลาด อย่างไม่ถูกต้อง อย่างไม่เหมาะสม เกินไป
• ไม่สมควรจะได้    ได้มาโดยไม่ต้องทำงานหรือออกแสดง ได้มาโดยไม่ต้องเสียน้ำพักน้ำแรง
• ไม่เป็นการสมควร    ไม่สมควร
• ที่สมควร    ที่เหมาะสม ที่เหมาะเจาะ
• ดีพอสมควร    ไม่เลว ดีพอใช้
• ตามสมควร    adv. อย่างเป็นไปตามความเหมาะสม , , ชื่อพ้อง: ตามควร ตัวอย่างการใช้: ผู้ใหญ่ควรให้โอกาสเด็กเรียนรู้จากประสบการณ์ แต่ขณะเดียวกันก็จำกัดขอบเขตตามสมควร
• พอสมควร    ว. พอประมาณ เช่น เรียนเก่งพอสมควร ทำดีพอสมควร, พอควร ก็ว่า.

• คนแบบนั้นน่ะ ไม่สมควรได้เข้าร่วมวงสังคมใด ๆ หรอก
• ผู้หญิงโสดคนนี้พูดอะไรที่ไม่สมควรเสียงดังออกมา
• คนที่ทำลายชีวิตลูก ไม่สมควรเป็นพ่อแม่ อย่างยิ่ง .
• คนที่ไม่เชื่อในตัวคนอื่นก็ไม่สมควรที่จะเป็นครู
• มันไม่สมควรที่พนักงานของเราจะทำงานในที่แบบนั้น
• ข้าผู้ต่ำต้อยไม่สมควรได้รับเกียรตินี้พ่ะย่ะค่ะ
• อย่าไปฟังที่เขาพูด ผู้ชายคนนี้ไม่สมควรมาจีบสาวๆ
• ผมคงไม่สมควรได้รับคำพูดเช่นนั้น แต่ก็ขอบคุณครับ
• คนที่ควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ ไม่สมควรเป็นตำรวจ
• พระเจ้า เขาไม่สมควรที่จะถูกกระทบกระเทือนทางสมอง