ไม่สมควรจะได้ คือ

• ได้มาโดยไม่ต้องทำงานหรือออกแสดง
  ได้มาโดยไม่ต้องเสียน้ำพักน้ำแรง

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่สมควร     ไม่เหมาะสม ไม่เป็นการสมควร ชั่วร้าย มิดีมิร้าย ไม่ถูกต้อง ไม่ยุติธรรม ไม่เป็นธรรม ไม่งดงาม ไม่มีเหตุผล ไม่ดี
• สม     ๑ ว. เหมาะ, เหมาะกับ, ควรแก่, เช่น บ่าวสาวคู่นี้สมกัน เขาแต่งตัวสมฐานะ แสดงละครได้สมบทบาท เขาต่อสู้กันอย่างสมศักดิ์ศรี เด็กคนนี้แต่งตัวไม่สมวัย,
• สมควร     ว. ควรยิ่ง, เหมาะสมยิ่ง, เช่น เขาทำงานดีสมควรขึ้นเงินเดือนให้ ๒ ขั้น.
• สมควรจะ     ควร ควรจะ น่าจะ
• ควร     ควน ว. เหมาะ เช่น กินแต่พอควร; ชอบ, ถูกต้อง, เช่น เห็นควรแล้ว; เป็นคำช่วยกริยาในความคล้อยตาม เช่น ควรทำ ควรกิน.
• ควรจะ     ควร น่าจะ สมควร พึง พึงจะ น่า สมควรจะ จําต้อง อยากจะ จะต้อง คงจะ สมควรกับ เหมาะสมสําหรับ
• วร     วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
• จะ     ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี จ เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น แจ้งแจ้ง กร่อนเป็น จะแจ้ง แจ่มแจ่ม กร่อนเป็น จะแจ่ม
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• สมควรที่จะได้รับการตัดสิน    ชี้ขาดได้ เลือกเอาได้
• สมควรจะเป็น    เหมาะที่จะเป็น
• ไม่สมควรที่จะ ได้รับเลือก    ขาดคุณสมบัติ ขาดคุณสมบัติที่จะได้รับการรับเลือก
• ซึ่งสมควรจะให้อภัย    ซึ่งยกโทษให้ได้ ซึ่งอภัยให้ได้

• จนกระทั่งตอนนี้ คนคนนั้นไม่สมควรจะได้เจอกับลีชิน
• รู้มั้ย คุณไม่สมควรจะได้รับการปฏิบัติแบบนั้น
• นายให้อภัยกับเขา ทั้งๆที่เขาไม่สมควรจะได้รับ
• สิ่งที่เจ้าทำนั้น มันไม่สมควรจะได้รับการอภัย
• ถึงแม้ว่าบางที่พวกเค้าไม่สมควรจะได้รับก็ตาม
• ฉันบอกว่าแกไม่สมควรจะได้อยู่ที่บ้านนี้อีกต่อไปแล้ว
• คุณก็ไม่สมควรจะได้อยู่ ในหน่วยวางแผนด้วยซ้ำ
• หากวัตถุดิบไม่ได้ไหลไปยังปากท้องที่ไม่สมควรจะได้รับ
• เขาไม่สมควรจะได้เห็น ท้องฟ้าหรือสูดอากาศอันสดชื่นอีก
• ได้โปรดอย่าให้มันไปถึงดอม เขาไม่สมควรจะได้รับสิ่งนี้