ไม่อ่อนน้อม คือ

• ก้าวร้าว
  แข็งกร้าว
  ขัดแข็ง
  ดื้อรั้น
  พยศ
  ไม่เชื่อฟัง
  หัวดื้อ
  หัวรั้น

• ไม่     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• อ่อน     ว. ไม่กระด้าง เช่น ลิ้นอ่อน; นิ่ม เช่น เนื้ออ่อน; ไม่จัด เช่น แดดอ่อน; ไม่แข็ง, ยอมง่าย ๆ, รู้สึกสงสาร, เช่น ใจอ่อน; ไม่แก่ เช่น มะพร้าวอ่อน;
• อ่อนน้อม     ก. แสดงกิริยาวาจาอย่างมีคารวะ; ยอมแพ้, สวามิภักดิ์. ว. มีกิริยาวาจาอย่างมีคารวะ.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• น้อม     ก. โน้ม เช่น น้อมลาภมาเพื่อตน, ค้อม เช่น กิ่งไม้น้อมลง, โอนลงเป็นการแสดงความเคารพ เช่น น้อมกาย น้อมใจ, โอนอ่อนตาม เช่น น้อมใจเชื่อ.
• อม     ก. เอาสิ่งของใส่ปากแล้วหุบปากไว้ไม่กลืนลงไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่แสดงออกมา เช่น อมภูมิ; กลมกลืน, ปนกัน, เช่น อมเปรี้ยวอมหวาน เขียวอมเหลือง; (
• ที่อ่อนน้อม    ที่เชื่อฟัง
• ทําให้อ่อนน้อม    ทําให้คล้อยตาม
• อ่อนน้อมถ่อมตัว    ถ่อมตน ถ่อมตัว นอบน้อมถ่อมตน
• ไม่ยอมอ่อนข้อ    เหนียวแน่น ไม่ประนีประนอม ไม่ยอม ไม่เปลี่ยนแปลง
• อ่อนนิ่ม    ยืดหยุ่น คัดงอง่าย งอโค้งได้ง่าย คล้ายขนอ่อน เกี่ยวกับเส้นใยไหม เป็นกระเชิง เป็นปุย เป็นปุยนิ่ม เป็นปุยเบาและนิ่ม นุ่ม ฟักฟุ้น อ่อน
• อ่อนนุ่ม    นุ่มนวล อ่อนละมุน นุ่ม อ่อน ละมุน ละมุนละไม เนียนนุ่ม เบาบาง นิ่ม อ่อนๆ
• การไม่ยอมอ่อนข้อ    ความไม่ยอมทําตาม
• ยอมอ่อนน้อม    ก้มหัว ยอมรับ ยอมให้ สวามิภักดิ์
• ไม่อ้อมค้อม    ตรงไปตรงมา เปิดเผย

• เธอนี่ไม่อ่อนน้อมเลย