คนตีระฆังโบสถ์ อังกฤษ

• ringer
  bell ringer
  toller

• คน     n. 1. a person, a man or a woman, a human being, a human; 2. a body, a
• คนตี     striker batter hitter
• คนตีระฆัง     bellboy bellman waiter footboy
• ตี     v. 1. to hit, to beat, to strike; 2. (when followed by a numeral) an
• ตีระฆัง     [tī ra khang] v. exp. strike a bell ; ring a bell
• ระ     [ra] v. scrape ; grate ; graze ; brush against
• ระฆัง     n. bell
• ระฆังโบสถ์     church bell
• โบ     n. a bow (to be worn). ตัวอย่าง: ฉันมีโบในมือ I have a bow in my hand.
• โบสถ์     n. 1. a temple, chapel; 2. a sanctuary in a temple compound.
• คนลั่นระฆังโบสถ์    ringer bell ringer toller
• คนสั่นระฆังโบสถ์    n. bell-ringer ชื่อพ้อง: ringer
• โบสถ์ระฆังสามใบแห่งฟีรา    three bells of fira
• ลงโบสถ์    1) v. get along with ที่เกี่ยวข้อง: be on good terms with someone, be compatible with 2) v. hold a religions service in the Buddhist chapel
• มุขข้างโบสถ์    transept