คนเก่าแก่ อังกฤษ

• ancient

• คน     n. 1. a person, a man or a woman, a human being, a human; 2. a body, a
• เก     1) adj. mischievous ที่เกี่ยวข้อง: idle 2) v. cripple
• เก่     adj. oral making sense
• เก่า     v. 1. to be old, to be ancient; 2. to be former, formerly, before.
• เก่าแก่     v. to be old, of long standing. ตัวอย่าง:
• แก     pron. 1. he, him, she, her, they, them; 2. you (superior to intimate or
• แก่     v. adj. 1. old, aged; 2. ripe, matured; 3. grown up,
• คนสมัยโบราณ คนเก่าแก่    n. ancient 2
• คนเป่าแก้ว    glassblower
• คนเก่าคนแก่    old servant one born in slavery slave since childhood veteran old-timer
• คนฆ่าม้าแก่    knacker
• เก่า เก่าแก่    adj. ancient 1 ชื่อพ้อง: antique; old; aged
• อันเก่าแก่และมีเกียรติ    time-honoured time-honored
• ป่าเก่าแก่    [pā kao kaē] n. exp. old-growth forest ; primary forest ; virgin forest ; primeval forest ; late seral forest ; ancient woodland
• เก่าแก่มาก    adj. antediluvian 2 ชื่อพ้อง: old; ancient; antique

• เรากำลังค้นพบ ในสิ่งที่คนเก่าแก่รู้
  We are only now rediscovering what the ancients knew.
• คนเก่าแก่ที่แผนกฉันคุยกันเรื่องเขา
  The old-timers at i.a. talk about him
• ไป คนเก่าแก่ เปิดบริสุทธิ์ซะ
  Go, old timer. Break your cherry.