บุปผา คือ
สัทอักษรสากล: [Bup phā]การออกเสียง: บุปผา การใช้"บุปผา" อังกฤษ"บุปผา" จีน
- ดอกไม้
บุปผชาติ
บุษปะ
ผกา
มาลี
บุปชาติ
ดอก
บุษบา
ผลิตภัณฑ์ที่ดีที่สุด
พืชดอกไม้
ภาวะที่ดอกกำลังบาน
ระยะที่รุ่งเรืองหรืองดงามที่สุด
มาลย์
มาลา
มาลัย
บุหงัน
บุหงา
- บ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ
- บุ: ก. ตีให้เข้ารูป เช่น บุขัน, เอาของบาง ๆ หุ้มข้างนอก เช่น บุหนัง บุพลาสติก หรือรองข้างใน เช่น บุหลังคา.
- บุปผ: บุบผะ- น. ดอกไม้. ( ป. ปุปฺผ; ส. ปุษฺป).
- ุ: คําตัดสินสุดท้าย
- ป: พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
- ผ: พยัญชนะตัวที่ ๒๘ เป็นพวกอักษรสูง.
- ผา: น. หินที่เขา เช่น หน้าผา เนินผา ผาลาด, ภูเขา เช่น เชิงผา, เรียกภูเขาด้านที่มีแผ่นหินตั้งชันว่า หน้าผา.
