เฟะฟะ คือ

• ว. เละละ.

• เฟะ:     ว. เละ, เปื่อยหรือแหลกเหลวจนไม่เป็นรูปเป็นร่าง, เช่น เน่าเฟะ.
• ฟ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๑ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น เสิร์ฟ เนกาทิฟ ไมโครเวฟ.
• เฟอะฟะ:    ว. เลอะเทอะ เช่น น้ำเหลืองไหลเฟอะฟะ; ไม่เข้าท่า เช่น แต่งตัวเฟอะฟะ.

ประโยค

ฉันรู้ นี่มันเป็นธุรกิจซุปเนื้อของคุณ คุณหัวกน้าเฟะฟะ

ในขณะที่ฉันต้องเฟะฟะไปที่อื่น จากตอนยังเด็กร่วมกับคุณ

ฉันขอบอกว่า มันเฟะฟะ

คำอื่น ๆ

1. "เฟอร์โรไซยานิกแอซิด" คือ
2. "เฟอะ" คือ
3. "เฟอะฟะ" คือ
4. "เฟอเรท" คือ
5. "เฟะ" คือ
6. "เฟิน" คือ
7. "เฟิร์ท" คือ
8. "เฟิร์น" คือ
9. "เฟี้ยม" คือ
10. "เฟอเรท" คือ
11. "เฟะ" คือ
12. "เฟิน" คือ
13. "เฟิร์ท" คือ