ทางสี่แยก คือ

• ทางที่ถนนตั้งแต่2สายขึ้นไปพบกัน

• ทา     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาง     ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
• สี     ๑ น. ชื่อเครื่องสำหรับหมุนบดข้าวเปลือกเพื่อทำให้เปลือกแตกเป็นข้าวกล้อง. ก. ถู เช่น ช้างเอาตัวสีกับต้นไม้ ลมพัดแรงทำให้ลำไม้ไผ่สีกัน, ครู่,
• สี่     น. จำนวนสามบวกหนึ่ง; เรียกเดือนที่ ๔ ทางจันทรคติว่า เดือน ๔ ตกในราวเดือนมีนาคม.
• สี่แยก     ชุมทาง ทางแยก จุดตัด จุดที่ทาง 2 สายมาบรรจบกัน
• ี่     ที่ไม่ได้จํากัดหรือกําหนดล่วงหน้า โชคร้าย เงินสด ที่เปลี่ยนได้ง่าย
• แยก     ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• ซึ่งเป็นทางสี่แยก    ซึ่งมีถนน 4 สายมาบรรจบกันตรงจุดเดียวกัน
• ทางสามแยก    สามแยก
• ทางแยก    n. ทางที่แยกออกจากทางเดิม ชื่อพ้อง: ทางตัด, ชุมทาง ตัวอย่างการใช้: ชายชราเดินปล่อยอารมณ์เรื่อยมา จนถึงทางแยกที่จะผ่านหน้าสนามเด็กเล่น clf.: แห่ง
• แยกทาง    ถอนตัว แตกกัน แยกกัน แยกออก แยก แบ่งแยก หย่าร้าง เลิก เลิกร้าง บานออก แตกแยก แผ่ออก หย่า ร้าง เลิกกัน
• แยกทางกัน    เลิกคบหา ไม่คบค้าสมาคม เลิกกัน ไม่อยู่ร่วมกัน สวนทางกัน
• แยกทางกับ    แยกจาก จากกันกับ แยกกับ
• แยกออกบางส่วน    กึ่งอิสระ สองหลัง ติดกัน

• โคลัมเบียที่เต็มไปด้วยทางสี่แยก