กระปอก คือ

• ๑
  น. ชื่อไต้ชนิดหนึ่ง ห่อด้วยใบพลวงหลายชั้น ลูกยาวใหญ่เหมือนไต้หาง แต่ไม่มีหาง ชาวทะเลและชาวชนบทชอบใช้สำหรับหาหอย กุ้ง ปลา เพราะดวงไฟใหญ่ไม่ใคร่ดับ.
  ๒
  น. นุ่น. (เทียบ มลายู กระป๊อก ว่า ต้นนุ่น).

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ปอ     ๑ น. เส้นใยที่ทำจากเปลือกไม้บางชนิด เช่น ปอแก้ว ปอกระเจา. ๒ น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลและหลายวงศ์ที่เปลือกใช้ทำปอ เช่น ปอกระเจา (
• ปอก     ก. เอาเปลือกหรือสิ่งที่ห่อหุ้มออก, ถ้าเป็นผิวนอก ใช้ว่า ถลอก ก็ได้ เช่น หัวปอก พูดว่า หัวถลอก.
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• กระปรอก    ๑ น. ชื่อไต้ชนิดหนึ่ง ห่อด้วยใบพลวงหลายชั้น ลูกยาวใหญ่เหมือนไต้หาง แต่ไม่มีหาง ชาวทะเลและชาวชนบทชอบใช้สำหรับหาหอย กุ้ง ปลา เพราะดวงไฟใหญ่ไม่ใคร่ดับ. ๒ น. นุ่น. (เทียบ มลายู กระป๊อก ว่า ต้นนุ่น). ๓ (
• ปอกระสา    broussonetia papyrifera
• ปอกระเจา    ปอ
• กระปอดกระแปด    ว. อาการที่บ่นปอดแปด, อาการที่บ่นร่ำไร.
• กระป้อกระแป้    ว. ป้อแป้มาก, กำลังน้อย.
• กระปรอกว่าว    ดู กระแตไต่ไม้ ๒.
• -กระปำ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.
• -กระปิ่ม    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปุ่ม เป็น กระปุ่มกระปิ่ม.
• กระปำ    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปม เป็น กระปมกระปำ.