กระเป๋าแห้ง คือ

• (ปาก) ว. ไม่มีเงินติดกระเป๋าเลย เช่น วันนี้เขากระเป๋าแห้ง.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระเป๋า     ๑ น. เครื่องใช้รูปคล้ายถุงหรือกระเพาะ ทำด้วยหนังบ้าง ผ้าบ้าง สำหรับใส่เงินหรือของต่าง ๆ ใช้คาดเอวก็มี ติดอยู่ในตัวเสื้อหรือกางเกงก็มี
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เป๋     ว. บิดไป, เฉไป, ไถลไป, เช่น ขาเป๋ ผมเป๋, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไป๋ ว่า เป๋ไป๋ หรือ ไป๋เป๋.
• เป๋า     น. กระเป๋า; ชื่อการนับแต้มลูกเต๋าที่ขึ้น ๓ หน้าเหมือนกัน.
• ป๋า     พ่อ เตี่ย คุณพ่อ ป่ะป๊า ป๊ะป๋า ดูdad บิดา
• แห     ๑ น. ชื่อเครื่องจับปลาชนิดหนึ่ง ถักเป็นตาข่าย ใช้ทอดแผ่ลงในน้ำแล้วค่อย ๆ ดึงขึ้นมา. ๒ ( ถิ่น-ปักษ์ใต้, อีสาน ) ว. เปรียว, ไม่เชื่อง. ๓ (
• แห้     ว. เสียงอย่างเสียงหมาคำราม, เขียนเป็น แฮ่ ก็มี.
• แห้ง     ว. ไม่มีน้ำ, หมดน้ำ, เช่น คลองแห้ง โอ่งแห้ง, ไม่เปียก เช่น ผ้าแห้ง, ที่ไม่ใส่น้ำ เช่น ก๋วยเตี๋ยวแห้ง บะหมี่แห้ง, ไม่สด เช่น ใบไม้แห้ง;
• กระเป๋าแฟบ    (ปาก) ว. มีเงินในกระเป๋าลดน้อยลงมาก เช่น ไปจ่ายของเสียกระเป๋าแฟบเลย.
• กระจกตาแห้ง    โรคตา โรคตาอักเสบ โรคม่านตาอักเสบ
• กระเป๋าตุง    (ปาก) ว. มีเงินในกระเป๋ามาก เช่น ไปทำอะไรจึงกระเป๋าตุงกลับมา.
• เป็นกระเชิง    คล้ายขนอ่อน อ่อนนิ่ม เกี่ยวกับเส้นใยไหม เป็นปุย เป็นปุยนิ่ม เป็นปุยเบาและนิ่ม
• เป็นกระเซิง    ยุ่ง ยุ่งเหยิง หยาบ ดกหนา ไม่มีระเบียบ สกปรก ขรุขระ โกโรโกโส ไม่สม่ําเสมอ ไม่เรียบ

• ไปที่อื่นฉันทำได้ แต่มาที่นี้กระเป๋าแห้งตอลด
• ลำบากเปล่าๆ นายก็กระเป๋าแห้งพอๆกัน ฉันรู้สถานการณ์นายดี
• สิ่งที่นักศึกษากระเป๋าแห้งทำก็คือรอให้วันหยุดหน้าร้อนผ่านไป
• อย่าปล่อยกระเป๋าแห้งแบบนี้สิเพื่อน
• ฉันจะกระเป๋าแห้งกรอบแล้วเนี่ย
• ช่วงนี้คุณกระเป๋าแห้งด้วยนี่
• ต่อไปนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับกระเป๋าแห้งฉันหวังว่าจะช่วยให้คุณเข้าใจถุงแห้งได้ดีขึ้น