กระแป้ คือ

• ใช้เข้าคู่กับคำ กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.

• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• แป     น. ส่วนหนึ่งของโครงสร้างหลังคา วางอยู่บนโครงสร้างอื่น ๆ ได้แก่ จันทัน ปลายเต้า เสาตุ๊กตา ปลายขื่อ และปลายขื่อประธาน
• -กระแป้    ใช้เข้าคู่กับคำ กระป้อ เป็น กระป้อกระแป้.
• -กระแปด    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปอด เป็น กระปอดกระแปด.
• กระแปด    ใช้เข้าคู่กับคำ กระปอด เป็น กระปอดกระแปด.
• ลูกกระแป๋ง    อัณฑะ เล็ดไข่ พระอัณฑะ ลูกอัณฑะ
• แป้งกระแจะ    น. แป้งที่ผสมผงกระแจะ ใช้ละลายน้ำ สำหรับทาหรือเจิม.
• กระป้อกระแป้    ว. ป้อแป้มาก, กำลังน้อย.
• ประแป้ง    ก. แตะหน้าหรือตัวให้เป็นจุด ๆ ด้วยแป้งนวลผสมน้ำ.
• กระปอดกระแปด    ว. อาการที่บ่นปอดแปด, อาการที่บ่นร่ำไร.
• ประแปร้น    ปฺระแปฺร้น ว. เสียงอย่างเสียงช้างร้อง, เสียงที่แผดออก.
• -กระแอ้    ใช้เข้าคู่กับคำ กระอ้อ เป็น กระอ้อกระแอ้.
• กระแซ    ๑ น. คนเชื้อสายชาวอินเดียเมืองมณีปุระ (เมืองหนึ่งในแคว้นอัสสัม). ๒ น. ชื่อเรือพายชนิดหนึ่งอยู่ในกระบวนเรือรบหลวง เรียกว่า เรือกระแซ.