กะปูดหลูด คือ
- ก. บวมไปทั้งตัว. (ปาเลกัว).
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- กะปู ( ปาก ) น. ตะปู.
- กะปูด น. ชื่อนกในวงศ์ Centropodidae ขนปีกสีน้ำตาลแดง ลำตัวสีดำ ร้องเสียง “ปูด ๆ” เดินหรือวิ่งหากินตามพื้นป่าโปร่ง บินได้ในระยะทางสั้น ๆ มี ๓ ชนิด คือ
- ปู ๑ น. ชื่อสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลังในชั้น Crustacea มีรยางค์ขา ๕ คู่ คู่แรกเป็นก้าม รยางค์ที่ปล้องท้องไม่ใช้ในการว่ายน้ำ มีหลายวงศ์ เช่น
- ปูด ๑ ดู กะปูด . ๒ ว. นูนเบ่งขึ้นมาในลักษณะอย่างดินปูด หน้าปูด; เสียงดังเช่นนั้น. ๓ ( ปาก ) ก. พูดหรือเผยความลับเพราะทนเก็บไว้ไม่ได้.
- นกกะปูด (ปาก) น. คนที่ทนเก็บความลับไว้ไม่ได้, คนที่ชอบพูดเปิดเผยความลับของผู้อื่น.
- กะปิ น. ของเค็มทำด้วยเคยกับเกลือโขลกและหมักไว้ใช้ปรุงอาหาร, เยื่อเคย ก็ว่า. (พม่า ว่า งาปิ).
- ดัดหลัง 1) v. ชื่อพ้อง: สั่งสอน, ให้บทเรียน ตัวอย่างการใช้: การห้ามซื้อขายริงกิตนอกประเทศก็เท่ากับดัดหลังนักเก็งกำไรค่าเงินหาเงินสกุลริงกิต 2) v. ไม่ทำตามข้อตกลงร่วมซึ่งทำให้อีกฝ่ายต้องเสี
- เกิดหลังสุด ล่าสุด ทันสมัยที่สุด
- กะปริบ -ปฺริบ ก. กะพริบ, มักใช้ซ้ำคำว่า กะปริบ ๆ หมายความว่า กะพริบถี่ ๆ เช่น ทำตากะปริบ ๆ, ปริบ ๆ ก็ว่า.
- กะปอม (ถิ่น-อีสาน) น. กิ้งก่า. (ดู กิ้งก่า).
- กะปะ น. ชื่องูพิษชนิด Calloselasma rhodostoma ในวงศ์ Viperidae ตัวยาว ๕๐-๘๐ เซนติเมตร ลายสีน้ำตาลเข้ม บนหลังมีลายรูปสามเหลี่ยมสีน้ำตาลแก่เรียงสลับเยื้องกันเป็นคู่ ๆ จมูกงอน ริมฝีปากเหลือง และมีแนวสีเหลือ
- กะปั่น (โบ) น. กำปั่น. (ตำนานอักษรไทย ของเซเดส์).
- ควักกะปิ (ปาก) ก. อาการที่รำเอามือวักไปวักมาอย่างคนรำไม่เป็น.
- งูกะปะ งูหางกระดิ่ง งูหางดังรัว