กะเกณฑ์ คือ

• ก. บังคับ, กำหนดเป็นเชิงบังคับ.

• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกณฑ์     น. หลักที่กำหนดไว้ เช่น อายุเข้าเกณฑ์, หลักวินิจฉัย เช่น ถือความรู้เป็นเกณฑ์. ก. บังคับหรือขอร้องแกมบังคับ เช่น เกณฑ์ประชาชนมาทำถนน.
• เกณฑ์ดี    ขั้นดี
• กฎเกณฑ์    น. ข้อกำหนดที่วางไว้เป็นหลัก, หลักเกณฑ์.
• กฏเกณฑ์    มาตรฐาน หลักเกณฑ์ เกณฑ์
• ถึงเกณฑ์    v. ทัดเทียมหรือเท่าหลักที่กำหนดไว้
• หลักเกณฑ์    น. หลักที่กำหนดไว้เพื่อใช้วินิจฉัยและปฏิบัติตาม.
• เกณฑ์หัด    น. ทหารลูกหมู่เลกสมที่ให้หัดตามแบบทหารสมัยใหม่.
• เข้าเกณฑ์    ก. เข้าหลักที่กำหนดไว้ เช่น อายุเข้าเกณฑ์.
• เป็นเกณฑ์    ทำบุญคุณให้ ทำให้มีพันธะ
• การเกณฑ์    การเกณฑ์ทหาร
• คนที่ถูกเกณฑ์    ทหารเกณฑ์ ม้าที่ใช้ลากของ
• ครบเกณฑ์    ครบกําหนด
• ตรงเกณฑ์    เข้ามาตรฐาน เข้าเกณฑ์

• และผมทำไม่ได้ถ้ามีเธอ คอยกะเกณฑ์ทุกอย่างที่ผมทำ
• ทำไมเลือกฉัน ฉันนึกว่านาย เลือกกะเกณฑ์แต่ลูกคนรวย
• เธอไม่ใช่คนที่เกิดมาเพื่อยอมให้ใครในวังมากะเกณฑ์
• แต่บอกได้เลยว่า ชีวิตในกรอบคนปกติ กะเกณฑ์เขาทุกวัน
• แต่มันไม่ใช่เรื่องที่เราสามารถกะเกณฑ์เองได้นะคะพี่
• ผมเข้าใจที่คุณพูด แต่มันไม่ใช่สิ่งที่คุณจะมากะเกณฑ์
• แล้วมากะเกณฑ์ให้คนอื่นนอนตรงไหนได้ยังไง ใช่
• ควิน ครูว่าเธอคงจะมา กะเกณฑ์ไม่ได้หรอกนะ
• ฉันจะเลิกกำหนดกะเกณฑ์อะไรต่อมิอะไรแล้ว
• ควิน ครูว่าเธอจะมา กะเกณฑ์ไม่ได้หรอกนะ