กะเดก คือ

• ว. โยก, โคลง.

• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• เด     ว. มาก ๆ, มักใช้ประกอบกับคำ เหลือ ว่า เหลือเด คือ เหลือมาก ๆ.
• เดก     ว. กระเดก, โยก, โคลง.
• ดก     ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
• กะเดี๋ยว    (ปาก) ว. ประเดี๋ยว.
• กะเด้    (ถิ่น) ว. ประเดี๋ยว เช่น รอกะเด้ = รอประเดี๋ยว, เดี๋ยวนี้ เช่น ไปกะเด้ = ไปเดี๋ยวนี้.
• -กระเดก    ใช้เข้าคู่กับคำ กระโดก เป็น กระโดกกระเดก.
• กระเดก    ใช้เข้าคู่กับคำ กระโดก เป็น กระโดกกระเดก.
• เดินกะเผลก    เดินกระย่องกระแย่ง
• การเดินกะโผลกกะเผลก    ความพิการขา
• เดินกะโผลกกะเผลก    โขยกเขยก กะโผลกกะเผลก เดินงุ่มง่าม เดินโซซัดโซเซ เดินโขยกเขยก
• สาดกระเด็น    กระเด็นเปื้อน
• เสียสาดกระเด็น    เสียงดังผลัวะ
• กะดก    (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. กาบ เช่น กะดกหมาก = กาบหมาก, ชาวพื้นเมืองเรียกว่า ดก.
• กระโดกกระเดก    ว. มีกิริยามารยาทไม่เรียบร้อย; โยกเยก, โอนไปโอนมา, โดกเดก ก็ว่า.