กะเบียน คือ
- (ถิ่น-อีสาน) น. ถาดไม้ใช้เป็นสำรับ, กระบะ.
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- เบีย ต้นบุก บุก บุกคางคก มันซูรัน เบือ
- เบียน ก. รบกวน, ทำให้เดือดร้อน, มักใช้เข้าคู่กับคำ เบียด เป็น เบียดเบียน; ( โหร ) เปลี่ยนแปลง เช่น ดาวพระศุกร์ถูกราหูเบียน. น.
- บี โบรอน ตัวบี ความคิดที่แปลก งานสังสรรค์ ภมร ภุมรี เบล บาซิลลัส แบคทีเรียบาซิลลัส
- กะเบือ น. เรียกครกดินหรือสากที่ตำข้าวเบือว่า ครกกะเบือ สากกะเบือ. (เพี้ยนมาจาก ข้าวเบือ).
- กะเบ้อ (ถิ่น-พายัพ) น. ผีเสื้อกลางวัน. (ดู ผีเสื้อ ๑).
- ทะเบียน น. บัญชีจดลักษณะจำนวนคน จำนวนสัตว์หรือจำนวนสิ่งของ ตลอดจนการงานต่าง ๆ ที่รัฐบันทึกไว้เป็นหลักฐานเกี่ยวกับประชาชนพลเมือง.
- ระเบียน น. ทะเบียน, แบบ, เช่น ระเบียนประจำตัวนักเรียน.
- ครกกะเบือ น. ครกดินสำหรับตำข้าวเบือหรือน้ำพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับ สากกะเบือ.
- ชายกะเบน n. ชายผ้านุ่งที่ม้วนแล้วดึงไปเหน็บไว้ข้างหลังระดับบั้นเอว ชื่อพ้อง: หางกระเบน, ชายกระเบน ตัวอย่างการใช้: ชายกระเบนของผ้านุ่งผืนนี้ยาวมาก clf.: ชาย
- สากกะเบือ น. สากไม้สำหรับตำข้าวเบือหรือน้ำพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับ ครกกะเบือ.
- กระเบียน น. (๑) กระเบากลัก. (ดู กระเบา ๑). (๒) ชื่อไม้ต้นผลัดใบขนาดเล็กชนิด Gardenia turgida Roxb. ในวงศ์ Rubiaceae ขึ้นในป่าเต็งรังและป่าเบญจพรรณ ต้นมีหนามห่าง ๆ เปลือกเรียบ ดอกเมื่อแรกบานสีขาว แล้วเปลี่ยนเ
- ตีทะเบียน ก. จดทะเบียน.
- ขึ้นทะเบียน v. เอาเข้าไว้เป็นหลักฐาน ชื่อพ้อง: ขึ้นบัญชี, จดทะเบียน คำตรงข้าม: ถอนชื่อ ตัวอย่างการใช้: กรมศิลปากรขึ้นทะเบียนโบสถ์หลังนี้เป็นโบราณสถาน
- จดทะเบียน (กฎ) ก. ลงบันทึกข้อความไว้เป็นหลักฐานตามที่กฎหมายกำหนด เช่น จดทะเบียนรถยนต์ จดทะเบียนสมรส จดทะเบียนหุ้นส่วนและบริษัท.
มือถือ