กะเร คือ
"กะเร" การใช้
- (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นต้นตายใบเป็น. (ดู ต้นตายใบเป็น).
- กะ พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
- กะเร่อ (ถิ่น-ปักษ์ใต้) ว. เซ่อ, เซอะ.
- กะริงกะเรียด (โบ) ว. คำพ้อชนิดหนึ่งว่าทำเป็นหนุ่มเป็นสาวก่อนวัย คล้ายทำก้อร่อก้อติก เช่น เป็นหญิงเจ้าแม่อา อย่าทำกะริงกะเรียด ตัวเจ้ายังน้อยสักเท่าเขียด เจ้ามาวอนแม่จะมีผัว. (มโนห์รา).
- กะเรกะร่อน น. ชื่อกล้วยไม้หลายชนิดในสกุล Cymbidium วงศ์ Orchidaceae อิงอาศัยตามต้นไม้ ใบเขียวหนา ยาว ๒๐-๖๐ เซนติเมตร เช่น กะเรกะร่อนด้ามข้าว (C. bicolor Lindl.) ดอกสีขาว กะเรกะร่อนปากเป็ด (C. finlaysonianum Li
- กะเร่กะร่อน ก. เร่ร่อนเรื่อยไป, ไม่อยู่ประจำที่.
- กะเร่อกะร่า ว. อาการที่แต่งกายรุ่มร่ามเกินพอดี เช่น เขาแต่งตัวกะเร่อกะร่าผิดกาลเทศะ, ซุ่มซ่าม เช่น เขาเดินกะเร่อกะร่าออกไปกลางถนนเลยถูกรถชน, เซ่อซ่า เช่น เขากะเร่อกะร่าเข้าไปอยู่กับพวกเล่นการพนันเลยถูกจับไปด้วย
- กะโรกะเร ก. ง่อนแง่น, จวนจะล้ม. (ปาเลกัว).
- กะเรี่ยกะราด ว. เรี่ยราย, กระจัดกระจาย, หกเรี่ยราด; วางหน้าไม่สนิท.
- เกะกะเกเร เกะกะ เกะกะก้าวร้าว เกะกะระราน เกเร พาลเกเร
- กะเตงเรง ว. กะเตง ๆ.
- เอียงกะเท่เร่ เอียง
- ความกะทัดรัดและเรียบ ๆ ความสะอาดหมดจด
- กะเช้า กะกลางวัน
- กะเดก ว. โยก, โคลง.
- กะเดี๋ยว (ปาก) ว. ประเดี๋ยว.
ประโยค
- ผมชวนชอว์นมามื้อเที่ยงและไปดูบอลกะเราน่ะที่รัก
- รู้เรื่องที่พวกคุณเกี่ยวข้องกะเรื่องนี้เด็ดขาด
- เขาแยกเรื่องโกหกกะเรื่องจริงไม่ออก เขาเป็นคนโง่
- ลืมซะเถอะที่จะร่วมกะเรา คุณทำอารมณ์กร่อยหมดแล้ว ..
- ชั้นชวนเขามาอยุ่กะเรา เพื่อจะได้เรียนรุ้จากเขา
- เธอไม่เข้าใจหรอกเธอกำลังยุ่งยากกะเรื่องอะไรอยู่
- ตราบเท่าที่คุณให้ข้อมูลที่น่าเชื่อถือได้กะเรา
- แล้วถ้าเจ้าเด็กนั่นถือโอกาสนี้มาติดหนึบกะเราล่ะ ..
- ตอนมาโกะเริ่มโตขึ้น เราพาเธอไปสวนสนุกเป็นครั้งแรก
- วาเลนไทน์มันยิ่งใหญ่นะคุณกะเรื่องดอกไม้เนี่ย
- ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: 1 2 3 4 5