กะเม็ง คือ

• น. ชื่อไม้ล้มลุกขนาดเล็กชนิด Eclipta prostrata L. ในวงศ์ Compositae ขึ้นอยู่ทั่วไป ลำต้นสีม่วงคล้ำ ใบเขียวมีขนคาย ดอกสีขาว ใช้ทำยาได้, กะเม็งตัวเมีย หรือ คัดเม็ง ก็เรียก.

• กะ     พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เม็ง     น. ชื่อชนชาติโบราณอยู่ทางเหนือแหลมอินโดจีน นัยว่าเป็นบรรพบุรุษของมอญ.
• กะเมีย    น. ชื่อไม้เถาเนื้อแข็งชนิด Uncaria gambier Roxb. ในวงศ์ Rubiaceae ใบและกิ่งหมักแล้วนำไปสกัดได้สารที่เรียกว่า สีเสียด ใช้ทำยาได้.
• กะเล็ง    น. แขกกลิงค์.
• กะเม็งตัวผู้    น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Wedelia chinensis (Osbeck) Merr. ในวงศ์ Compositae ชอบขึ้นในที่ชื้นแฉะ ทอดลำต้นและออกรากตอนโคน ใบคาย ดอกสีเหลือง ใช้ทำยาได้.
• เมกะเฮิรตซ์    (ฟิสิกส์) น. หน่วยวัดความถี่ ใช้สัญลักษณ์ MHz ๑ เมกะเฮิรตซ์ มีค่าเท่ากับ ๑ ล้านเฮิรตซ์ หรือ เท่ากับ ๑ ล้านไซเกิลต่อวินาที. (อ. megahertz).
• ละเม็ง    ดังระงม ระเบ็ง ระเม็งเซ็งแซ่ อื้ออึง
• กุกะมะเทิ่ง    ว. ทะลึ่งตึงตัง.
• เครื่องแกะเมล็ด    ผู้หว่านพืช พืชที่ให้เมล็ดมาก เครื่องมือคว้านเมล็ดออก เครื่องหว่านเมล็ด
• เมกกะเฮิรตซ์    หนึ่งล้านไซเกิลต่อวินาที เท่ากับหนึ่งล้านรอบต่อวินาที เป็นหน่วยวัดความถี่ มีความหมายเหมือน megacycle
• ประเมินค่าสูง    ตีราคาสูง ให้ราคาสูง
• ละเมิดคําสั่ง    ขัดคําสั่ง ฝ่าฝืนคําสั่ง
• เมกกะ    สิบยกกําลังหก
• เมลกะ    เมละกะ น. หมู่, ประชุม. (ป., ส.).

• ชีววิถี แชมพูสมุนไพร กะเม็ง