การพูดพึมพํา คือ

• การพูดไม่ชัด
  คําพูดอู้อี้

• กา     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การพูด     คําพูด การเอ่ยปาก การเปล่งเสียง การกล่าวคําพูด การกล่าวคำพูด การร้อง คารม ฝีปาก ระดับสูงสุด สิ่งที่เปล่งออก เสียงร้อง เสียงเปล่ง วิทยา ศาสตร์
• รพ     รบ, ระพะ, ระพา น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. ( ป. , ส. รว).
• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• พูดพึมพํา     พูดเสียงแผ่วเบา พูดงึมงํา พูดอู้อี้ พูดไม่ชัด พูดเสียงต่ํา ร่ายยาวด้วยเสียงต่ําๆ
• พึม     ว. เสียงบ่นเบา ๆ เช่น นักเรียนบ่นกันพึมเลย.
• พึมพํา     งึมงํา พึมๆ พําๆ พึม บ่น พําพึม พําๆ พึมๆ บ่นงึมงํา บ่นพึมพํา
• พํา     ปํา
• การพูดพึมพำ    การพึมพำ
• การพูดพร่ํา    การพูดเรื่อยเปื่อย
• การพิมพ์    วิธีการพิมพ์ กระบวนการพิมพ์
• การพูดพร่ำ    การพูดอย่างเร็ว ๆ ที่ไร้สาระ พูดพร่ำ พูดพึมพำ พูดอย่างรวดเร็วและไม่ชัดเจน การพูดซุบซิบ
• การพูดพล่าม    การพูดไม่ชัด adj การพูดไม่เป็นสาระ การพูดยกยอมากไป